Wikipedia

Kaja Kallas

Kaja Kallas (rođena 18. juna 1977. u Tallinu) estonska je političarka i premijerka Estonije od 26. januara 2021. Na čelu je Reformske stranke od 2018. godine, a članica Riigikogu-a je od 2019. godine, a prethodno od 2011. do 2014. Kallas je bila članica Evropskog parlamenta od 2014. do 2018. kao predstavnica Saveza liberala i demokrata za Evropu. Prije izbora u parlament, bila je advokatica specijalizovana za evropsko i estonsko pravo konkurencije.

Kaja Kallas
Lični podaci
Rođenje (1977-06-18) 18. juni 1977.
Tallinn, Estonska SSR, SSSR
Politička strankaReformska stranka
ObrazovanjePravni fakultet Univerziteta u Tartuu
Veb-sajthttps://kajakallas.ee/

Rani život i obrazovanje

uredi

Rođena je u Talinu 18. juna 1977. godine. Kćerka je Siima Kallasa, 14. premijera Estonske SSR, koji je kasnije bio evropski komesar. Tokom sovjetske deportacije iz Estonije, njena majka koja je tada imala šesnaest mjeseci, deportovana je u Sibir s majkom i bakom, te je tamo živjela do svoje desete godine.[1]

Djed Kaje Kallas bio je Eduard Alver, jedan od osnivača Republike Estonije (24. februar 1918), te prvi šef estonske policije (1918 – 24. maj 1919).[1] Latvijskog je i baltičko-njemačkog porijekla.[2][3]

Kallas je 1999. godine diplomirala pravo na Univerzitetu u Tartuu. Kratko je živjela u Francuskoj i Finskoj gdje se obučavala u polju evropskog prava.[4] Godine 2007. upisala je Estonsku poslovnu školu, gdje je 2010. diplomirala ekonomiju, smjer poslovna administracija.[5]

Profesionalna karijera

uredi

Kallas je postala članica Estonske advokatske komore 1999, a advokatica 2002 godine. Postala je partnerica u advokatskoj kancelariji Luiga Mody Hääl Borenius i Tark & Co, te je radila kao izvršni trener u Estonskoj poslovnoj školi. Također je članica Evropskog antitrust saveza. Godine 2011. njen status člana u Estonskoj advokatskoj komori promijenjen je u neaktivan. U novembru 2018. Kallas je objavila svoje memoare; MEP: 4 aastat Euroopa Parlamendis (MEP: Četiri godine u Evropskom parlamentu), u kojim je opisala svoj život i posao u Bruxellesu od 2014. do 2018.

Politička karijera

uredi

Članica Parlamenta Estonije (2011–2014)

uredi

Kallas se 2010. godine odlučila priključiti estonskoj Reformskoj stranci. Godine 2011. kandidovala se za parlament Estonije (Riigikogu) u izbornoj jedinici okruga Harju i Rapla, dobivši 7 157 glasova. Postala je članica 12. parlamenta Estonije i predsjedala je Odborom za ekonomska pitanja od 2011. do 2014.

Članica Evropskog parlamenta (2014–2018)

uredi

Na izborima za Evropski parlament 2014. Kallas je dobila 21 498 glasova. U Evropskom parlamentu Kallas je radila u Odboru za industriju, istraživanje i energetiku, te kao zamjena u Odboru za unutrašnje tržište i zaštitu potrošača. Bila je potpredsjednica Delegacije u Parlamentarnom odboru za saradnju EU-Ukrajina, kao i članica Delegacije u Parlamentarnoj skupštini Euronest i Delegacije za odnose sa Sjedinjenim Američkim Državama.

Takođe, bila je članica Integrupe Evropskog parlamenta o digitalnoj agendi, kao i zamjenica Integrupe za mlade.

Tokom svog mandata u parlamentu, Kallas je radila na strategiji jedinstvenog digitalnog tržišta, energetskoj i potrošačkoj politici i odnosima s Ukrajinom. Konkretno, branila je prava malih i srednjih preduzeća. Pobornica je inovacija i često naglašava da propisi ne mogu i ne smiju ometati tehnološku revoluciju. Na kraju mandata, Politico ju je proglasio za jednu od 40 najuticajnijih europarlamentarki, te za jednu od najmoćnijih žena u Bruxellesu, istakavši se zbog razumijevanja tehnoloških problema.[6][7][8]

Povratak državnoj politici

uredi

Vođa Reformske stranke, Hanno Pevkur, sredinom decembra 2017. najavio je da se neće kandidovati za unutarstranačke izbore u januaru 2018, te je predložio da se umjesto njega kandiduje Kallas. Nakon dva dana razmatranja, Kallas je odlučila da će prihvatiti poziv za kandidaturu. Pobijedila je u izbornoj utrci za predsjedništvo, te je 14. marta 2018. postala prva žena predsjednica velike političke partije u Estoniji.[9]

Dana 3. marta 2019. Reformska stranka, predvođena Kajo Kallas, pobijedila je na Općim izborima s oko 29% glasova, dok je vladajuća stranka (Centristička partija Estonije) osvojila 23% glasova. Međutim, Centristička partija uspjela je sklopiti desničarsku koaliciju s konzervativnom Isamaa-om i krajnjom desnicom, EKRE-om, ostavljajući Reformsku stranku van vlasti.[10]

Sredinom novembra 2020. Kallas je ponovno izabrana za lidera Reformske stranke na skupštini stranke.[11]

Premijerka Estonije

uredi

Nakon ostavke premijera Jürija Ratasa zbog skandala, Kallas je formirala koalicijsku reformsku vladu, te tako postala prva premijerka u historiji Estoniji.[12]

Dana 15. marta 2021, tokom pandemije COVID-19, objavila je da je pozitivna na koronavirus, te da joj je blago povišena temperatura.[13]

Ostale aktivnosti

uredi
  • Članica Upravnog odbora Friends of Europe (od 2020)
  • Članica Evropskog vijeća za vanjske odnose (ECFR)
  • Članica Savjetodavnog odbora Ženskog ekonomskog foruma
  • Model European Union Tallinn, pokrovitelj
  • Mentor Mladih evropskih liberala (LYMEC)
  • Članica Evropskih mladih lidera
  • Erasmus za mlade preduzetnike, ambasadorica Evropskog parlamenta
  • Članica MEP Library Lovers Group
  • Politička članica Evropskog internetskog foruma
  • Članica odbora Evropskog foruma za obnovljive izvore energije (EUFORES)
  • Global Young Leaders, članica
  • Women Political Leaders, članica
  • Evropska mreža za preduzetničko obrazovanje (EE-HUB), veleposlanica Evropskog parlamenta

Privatni život

uredi

Kallas se 2002. udala za estonskog političara i biznismena, Taavija Veskimägija, koji je jedno vrijeme služio kao ministar finansija. S njim je 8. novembra 2011. dobila sina. Par se razveo 2014. godine.

U septembru 2018. udala se za Arva Hallika, bankara i investitora. Zajedno žive u Kadriorgu, u ulici Green Aasa.

Osim maternjeg estonskog, tečno govori engleski, ruski i francuski jezik.

Reference

uredi
  1. ^ a b Even further from Russia: what is known about the new head of the Estonian government, Europeeska Pravda.
  2. ^ Eesti Ekspress. Siim Kallas: "'Minu vanaema oli lätlane? Väga huvitav!"'.
  3. ^ "Kallas, Siim". International Year Book and Statesmen's Who's Who. Pristupljeno 6. 6. 2021.
  4. ^ Tambur, Silver (21. may 2014). "Estonian candidates for the European Parliament: Kaja Kallas (Reform Party)". Estonian World.
  5. ^ Deloy, Corinne (3. mart 2019). "Victory for the centre-right opposition (ER) in the general elections in Estonia" (PDF).
  6. ^ "Estland bekommt erstmals eine Regierungschefin". tagesschau.de.
  7. ^ Hankewitz, Sten (10. novembar 2017). "Estonian MEP Kaja Kallas named as one of the most powerful women in Brussels". Estonian World.
  8. ^ Hankewitz, Sten (14. april 2019). "Politico lists Estonia's Kaja Kallas as one of the most influential MEPs". Estonian World.
  9. ^ "Estonia's struggling Reform Party picks first female leader". Sydney Morning Herald.
  10. ^ Virki, Tarmo (6. april 2019). "Three Estonian parties, including far-right EKRE, agree on coalition plan". Reuters.
  11. ^ "Kaja Kallas re-elected leader of Reform Party in Estonia". Alliance of Liberals and Democrats for Europe.
  12. ^ Hankewitz, Sten (26. januar 2021). "Estonia becomes the only country in the world led by women". Estonian World.
  13. ^ "Estonian prime minister tests positive for coronavirus". Politico Europe.
Preuzeto iz "https://bs.wikipedia.org/w/index.php?title=Kaja_Kallas&oldid=3544323"