Husein Hodžić
Husein Huso Hodžić (Tešanj, 10. oktobar 1913 – Bukovica, kod Laktaša, 29. oktobar 1942) bio je učesnik NOB-a i narodni heroj Jugoslavije.
Husein Hodžić | |
|---|---|
| Rođenje | 10. oktobar 1913. |
| Smrt | 29. oktobar 1942 (29 godina) |
| Nagrade | Orden narodnog heroja |
Biografija
urediRođen je 10. oktobra 1914 godine u Tešnju. Odrastao je u siromašnoj porodici, pa se školovao u veoma teškim uslovima. U jesen 1935. upisao je Poljoprivredno-šumarski fakultet u Zemunu. Neposredno pred početak Drugog svjetskog rata, kao apsolvent, zaposlio se u Poljoprivrednoj školi u Tešnju.
Tokom studija bio je aktivan u revolucionarnom studentskom pokretu. Prvo je postao član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ), a 1940. primljen je u članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Kao predstavnik studenata Poljoprivredno-šumarskog fakulteta, u januaru 1938. izabran je u Upravni odbor Potpornog udruženja Univerziteta u Beogradu. Krajem 1939. godine, u napetoj političkoj situaciji koja je nastala nakon demonstracija od 14. decembra 1939. godine, bio je član redakcije lista "Naš student".
Pored Beograda, politički je bio aktivan i u svom rodnom kraju, najčešće za vreme raspusta, a posebno nakon zaposlenja u školi. Bio je aktivan među omladinom, pa je početkom 1941. formirao aktiv Saveza komunističke omladine Jugoslavije, koji je imao 12 članova. Nakon okupacije Jugoslavije, Husein je, po nalogu Okružnog komiteta KPJ za Tuzlu, ostao u Tešnju, gdje je radio na organizovanju partijske organizacije. Svih 12 članova skojevske organizacije je otišlo u partizane, a zahvaljujući njegovom radu, Tešanj je dao 30 prvoboraca.
U martu 1942. godine, po partijskom zadatku, odlazi na oslobođenu teritoriju. Prve borbe, u kojima je učestvovao, vođene su kod Teslića i u njima se pokazao kao hrabar borac. Krajem marta uključen je u sastav Proleterskog bataljona Bosanske krajine, u kojem je 25. marta 1942. godine postavljen za političkog komesara Druge grmečke čete. Sa ovom jedinicom vodio je teške borbe sa četnicima kod Jelanjske i sa ustašama kod Donje Lepenice. Pošto je bio najstariji pripadnik KPJ u bataljonu, postavljen je za partijskog rukovodioca.
Nakon formiranja, Proleterski bataljon je delovao na terenu Četvrtog krajiškog partizanskog odreda, ali se nakon niza četničkih pučeva, bataljon našao u veoma teškoj situaciji i vodio teške borbe sa četnicima. Jedan od najtežih sukoba bio je na planini Motajica, 8. juna 1942. godine, kada je bataljon, u borbama sa četničkim i njemačko-domobranskim snagama, pretrpio velike gubitke u kojima je prepolovljen. Tada je pobijen cijeli štab bataljona, pa je prilikom formiranja novog rukovodstva Husein izabran za sekretara Partijskog biroa.
Nakon tragedije na Motajici, novo rukovodstvo bataljona donijelo je odluku o povlačenju iz Bosanske krajine, jer su, zbog neprijateljske ofanzive na Kozaru, svi prilazi Kozari bili blokirani. Nakon napornog višednevnog marša, bez vodiča i u veoma teškim uslovima, bataljon je prešao rijeku Savu i prugu Beograd - Zagreb i došao do sektora Štaba Slavonske operativne zone, gdje se povezao sa slavonskim partizanima. U borbama u Slavoniji poginuo je dio komandnog kadra, pa je Husein postavljen za komandanta Proleterskog bataljona. U drugoj polovini oktobra 1942. bataljon se vraća iz Slavonije na Kozaru, probijajući se pored Pakraca i Bosanske Dubice i savladavajući neprijateljske zasjede na okupiranoj pruzi.
Po povratku na Kozaru, u jednoj od prvih borbi kod Draksenića, zarobljena je grupa domobrana. Među zarobljenicima Husein je prepoznao jednog svog zemljaka iz Tešnja, kojeg je poznavao iz škole.
Zarobljeni domobran je izrazio želju da ostane u partizanima, što je pozitivno iznenadilo Huseina, jer su ranije imali različita politička mišljenja, a nekoliko dana kasnije vraćena mu je i puška. Kod sela Bukovica, kod Laktaša, 29. oktobra 1942. godine, zarobljeni domobran je iskoristio trenutak nepažnje i prišao Huseinu dok se umivao i pucao mu u grudi, a potom izvršio samoubistvo.
Ukazom predsjednika Federativne Narodne Republike Jugoslavije Josipa Broza Tita 27. novembra 1953. godine. proglašen je za narodnog heroja.[1]
Baština
urediOsnovna škola u Tešnju danas nosi njegovo ime.[2]
Reference
uredi- ^ Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Narodna knjiga. 1982. str. 287, 288.
- ^ "BIO JE HEROJ, JEDAN OD NAJVEĆIH: Hrabri Bosanac bio je strah i trepet ustaša i četnika, svojim je djelima ispisao historiju, a onda su ga mučki ubili kod Laktaša…". slobodna-bosna.ba. Slobodna_Bosna. 27. 11. 2021. Pristupljeno 11. 12. 2022.