Heike Kamerlingh Onnes
Heike Kamerlingh Onnes (21. septembar 1853. – 21. februar 1926.) bio je nizozemski fizičar i dobitnik Nobelove nagrade. On je iskoristio Hampson-Lindeov ciklus kako bi istražio kako se materijali ponašaju kada su ohlađeni na skoro apsolutnu nulu, a kasnije da bi prvi put ukapnio helij, 1908. On je također otkrio superprovodljivost 1911.[1][2][3]
Heike Kamerlingh Onnes | |
|---|---|
 | |
| Rođenje | 21. septembar 1853. |
| Smrt | 21. februar 1926 (72 godine) Leiden, Holandija |
| Poznat(a) po | tečni helij, superprovodljivost |
Dobitnik je Nobelove nagrade za fiziku 1913. godine.[4]
Reference uredi
- ^ Sengers, Johanna Levelt: How Fluids Unmix: Discoveries by the School of Van der Waals and Kamerlingh Onnes. (Edita—the Publishing House of the Royal, 2002, 318 pp)
- ^ van Delft, Dirk (2007) Freezing physics, Heike Kamerlingh Onnes and the quest for cold, Edita, Amsterdam, ISBN 9069845199.
- ^ Blundell, Stephen: Superconductivity: A Very Short Introduction. (Oxford University Press, 1st edition, 2009, p. 20)
- ^ "The Nobel Prize in Physics 1913".
Vanjski linkovi uredi
| Commons ima datoteke na temu: Heike Kamerlingh Onnes |
- Nobelova nagrada, Fizika 1913—službeni sajt.
- About Heike Kamerlingh Onnes, Nobel-winners.com.
- J. van den Handel, Kamerlingh Onnes, Heike (1853–1926), u Biografisch Woordenboek van Nederland. (holandski).
- Leiden University historijska web stranica
- Correspondence with James Dewar, glavni takmac u trci za tečni helij.
- Razmjena informacija iz Kamerlingh Onnes laboratorije (1885–1898).
- Ph.D. students Kamerlingh Onnes-a (1885-1924).
Nedovršeni članak Heike Kamerlingh Onnes koji govori o dobitnicima Nobelove nagrade treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.