Hamid Beširević
Hamid Beširević (Višegrad, 7. januar 1919 — Tjentište, kod Foče, 13. juni 1943) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.[1]
Hamid Beširević | |
|---|---|
| Datoteka:Hamid Besirevic.jpg Hamid Beširević | |
| Rođenje | 7. januar 1919. |
| Smrt | 13. juni 1943 (24 godine) |
| Poznat(a) po | Narodni heroj Jugoslavije |
| Nagrade |  27. novembar 1953. |
Biografija
urediRođen je 7. januara 1919. godine u Višegradu, a potječe iz siromašne porodice. Poslije završene osnovne škole otišao je u Sarajevo, gdje je upisao šerijatsku gimnaziju, koju je završio 1939. godine. Poslije završetka gimnazije, upisao se na Teološki fakultet u Sarajevu.
Za vrijeme boravka u internatu u Sarajevu, upoznao se sa grupom učenika, koji su bili članovi Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ). Preko njih se 1938. godine povezao sa revolucionarnim omladinskim pokretom i počeo da posjećuje skojevske kružoke. Godine 1940. primljen je u članstvo Saveza komunističke omladine Jugoslavije.
Poslije okupacije Kraljevine Jugoslavije i stvaranja ustaške Nezavisne Države Hrvatske (NDH), aprila 1941. godine, Hamid je napustio Sarajevo i vratio se u rodni Višegrad. Po dolasku u rodno mjesto, odmah se povezao sa članovima SKOJ-a i Živkom Gavrilovićem, koji je rukovodio skojevskom organizacijom u Višegradu. Revoltiran ustaškim zločinima nad civilnim stanovništvom koji su bili protivnici ustaškog režima, napušta Višegrad i odlazi kod rodbine u selo Dorići, kod Rudog. Kada je 21. decembra 1941. godine u Rudom formirana Prva proleterska brigada, Hamid je zajedno sa svojim drugom Jusufom Dorićem, stupio u njen Prvi (lovćenski) bataljon.
Nekoliko dana po stupanju u jedinicu, Hamid se kao predratni član SKOJ-a, uključio u rad aktiva SKOJ-a Treće čete i postao puškomitraljezac. Bio je učesnik Igmanskog marša, januara 1942. godine. U proljeće iste godine primljen je u članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Učestvovao je u mnogim borbama Prve proleterske brigade, a posebno se istakao u borbama kod: Uloga, Livna, Ključa, Jajca, na Manjači, Sinjajevini, Ivan-Sedlu, Neretvi, Glavatičevu, Drini i dr.
Poslije oslobođenja Jajca, novembra 1942. u Carevom Polju je sa još dva druga uništio neprijateljski bunker. Početkom 1943. godine postavljen je za zamjenika političkog komesara Treće čete Prvog (lovćenskog) bataljona. U toku Bitke na Neretvi učestvovao je u više borbi, a posebno se istako, kada je s grupom bombaša napao i iznenadio grupu četnika. U toku borbe na Drini, aprila 1943, protiv italijansko-četničkih snaga, dobrovoljno se prijavio u bombaše i učestvovao u najtežem dijelu bitke — osmočasovnoj borbi na Krčinom brdu, na desnoj obali Drine.
Pošto je u borbi na Drini bio ranjen, upućen je u Centralnu bolnicu, gdje se nešto kasnije, kao teški ranjenik, razbolio od tifusa. Umro je 13. juna 1943. iznad Tjentišta, u toku Bitke na Sutjesci.
Ukazom predsjednika Federativne Narodne Republike Jugoslavije Josipa Broza Tita, 27. novembra 1953. godine, proglašen je za narodnog heroja Jugoslavije.[2]
Literatura
uredi- Grupa autora (1981). Sarajevo u revoluciji - Tom četvrti. Sarajevo: Istorijski arhiv Sarajevo.
Reference
uredi- ^ Sarajevo u revoluciji 4. 1981, str. 755.
- ^ Narodni heroji Jugoslavije, tom - I, Narodna knjiga, Beograd, 1982 ISBN 48700167 pogrešan ISBN