Granica između Indonezije i Malezije
Granica Indonezije i Malezije sastoji se od kopnene granice od 1881 km koja dijeli teritoriju Indonezije i Malezije na ostrvu Borneu. Također uključuje morsku granicu duž Malajskog prolaza, u Južnokineskom i u Celebeskom moru.[1]
Granica između Indonezije i Malezije | |
---|---|
Karakteristike | |
Države | Malezija Indonezija |
Dužina | 1881 km |
Historija | |
Ustanovljena | 1824. |
Anglo-nizozemski sporazum iz 1824. | |
Trenutni oblik | 2002. |
Spor o ostrvima Ligitan i Sipadan | |
Ugovori | Sporazumi o granici (1891; 1915; 1928) |
Kopnena granica se proteže od Tanjung Datua na sjeverozapadnom uglu Bornea preko visoravni zaleđa Bornea do zaliva Sebatik i Celebeskog mora na istočnoj strani ostrva. Granica razdvaja indonezijske provincije Sjeverni Kalimantan, Istočni Kalimantan i Zapadni Kalimantan od malezijskih država Sabah i Sarawak.
Pomorska granica u Malajskom prolazu općenito prati srednju liniju između osnovnih linija Indonezije i Malezije, ide južno od tromeđe s Tajlandom do početka pomorske granice sa Singapurom. Samo dio ove granice omeđen je sporazumom o granicama kontinentalnog pojasa iz 1969. i Sporazumom o granicama teritorijalnog mora iz 1970. Granica epikontinentalnog pojasa između Indonezije i Malezije u Južnokineskom moru također je povučena duž jednako udaljene linije između osnovnih linija dvije zemlje ispod granice kontinentalnog pojasa iz 1969.
Granica u Celebeskom moru izvor je spora između dvije zemlje. Dio spora riješen je presudom Međunarodnog suda pravde u slučaju "Ligitan i Sipadan" iz 2002. i sada čeka na razgraničenje između dvije zemlje. Međutim, one i dalje imaju preklapanja potraživanja u vezi s epikontinentalnim pojasom, koji Indonezija naziva Ambalat.
Postoje brojni morski transportni preelazi između Indonezije i Malezije, uglavnom između indonezijskog ostrva Sumatra i Malajskog poluostrva, ali i između indonezijske pokrajine Sjeverni Kalimantan i malezijske države Sabah. Postoje samo tri zvanična kopnena transportna prelaza, svi između Zapadnog Kalimantana i Sarawaka. I kopnene i pomorske granice relativno su porozne; mnogi radnici bez dokumenata prelaze iz Indonezije u Maleziju.
Kopnena granica
urediTeritorijalna podjela Bornea zadobila je zanemarljivu pažnju Nizozemske sve do dolaska britanskog vojnika Jamesa Brookea u Sarawak 1841, što je Nizozemska Istočna Indija u Bataviji (Džakarta) osjetila kao prijetnju njihovom hegemonističkom položaju nad obalskom trgovinom Bornea. To je natjeralo nizozemskog generalnog guvernera J. J. Rochussena da izda dekret u februaru 1846. u kojem su navedeni nizozemski kopneni interesi (za razliku od puke kontrole obale) nad Borneom. Ovaj dokument je dao činjeničnu podjelu Bornea na osnovu toka slivova. Ovaj dekret je u suštini bio plan koji su nizozemci naknadno pregovarali sa Britancima koji su rezultirali Anglo-nizozemskim sporazumom iz 1891.[2]
Glavni dokument koji određuje kopnenu granicu između Indonezije i Malezije na ostrvu Borneo je Konvencija o granici ili Londonska konvencija iz 1891.[3] koja je potpisana u Londonu između Ujedinjenog Kraljevstva i Nizozemske, dvije relevantne kolonijalne sile tog vremena, 20. juna 1891. Naknadni sporazumi između kolonijalnih sila 1915[4] i 1928[5] dodatno su usaglasili granicu. Veliki dio finog podešavanja granice ticao se regije Jagoi - Stass u zapadnom Borneu, koji se, nakon što su pregovori zastali 1930, još nije smatrao konačnim.[6] Indonezija i Malezija su kasnije usvojile sporazum i različite sporazume kao države nasljednice. Neriješen status pomorske granice u Celebesskom moru, koji je bio izvor nedavnih graničnih sporova između Malezije i Indonezije oko Ligitana, Sipadana i Ambalata, dijelom je posljedica činjenice da većinu pomorskih granica nikada nisu odredile kolonijalne sile, koje su bile fokusirane prvenstveno na kopnene granice.
Konvencija navodi da bi istočni kraj granice počinjao na 4° 10' sjeverne geografske širine,[7] nastavljajući prema zapadu preko ostrva Sebatik kod obale Sabaha u blizini grada Tawau, dijeleći ga na pola.[8] Granica zatim prelazi vodeni kanal između Sebatika i kopna i kreće se uz srednju liniju kanala Tambu i Sikapal do brda koja čine sliv između rijeka Simengaris (u Indoneziji) i Serudung (u Maleziji).[9] Granica uglavnom ide prema sjeverozapadu prema 4° 20'N, a zatim općenito prema zapadu, ali prilagođavajući sliv, iako je rijekama Pensiangan, Agisan i Sibuda dozvoljeno da sijeku granicu. Granica zatim prati liniju grebena duž sliva između glavnih rijeka koje slijede na sjever u Južnokinesko more, i onih koje teku na istok, jug i zapad u Celebesovo more, Javansko more i moreuz Karimata do Tanjung Datua na 109° 38'.8 E 02° 05'.0 N na zapadnom kraju Sarawaka. Sliv se međutim ne prati u kratkom dijelu jugozapadno od Kuchinga između Gunung Api na 110° 04'E i Gunung Raje na 109° 56'E gdje granica prati potoke, staze, vrhove i prave linije koje su označene graničnim oznakama i stubovima.[10]
Dana 26. novembra 1973. potpisan je memorandum o razumijevanju između Indonezije i Malezije za zajedničko istraživanje i demarkaciju njihove zajedničke kopnene granice. Radovi su počeli 9. septembra 1975, a završeni su u februaru 2000. Do 2006. potpisano je ukupno 19 memoranduma o razumijevanju sa 28 mapa između dvije zemlje koji se odnose na snimanje i demarkaciju granice na udaljenosti od 1.822,3 km granica od ukupne granice u dužini od 2.019,5 km.[11]
Pomorska granica
urediOvaj odlomak potrebno je proširiti. |
Reference
uredi- ^ "Malaysia". CIA World Factbook. Pristupljeno 22. 9. 2020.
- ^ Resolution of the Governor-General of Netherlands India regarding the Dutch Possessions in Borneo, dated Buitenzorg-Batavia, 28 February 1846
- ^ Convention between Great Britain and the Netherlands Defining the Boundaries in Borneo, 20 June 1891.
- ^ Agreement between the United Kingdom and the Netherlands relating to the Boundary between the State of North Borneo and the Netherland Possessions in Borneo, 28 September 1915.
- ^ Convention between His Majesty in respect of the United Kingdom and Her Majesty the Queen of the Netherlands respecting the Delimitation of the Frontier between the States in Bomeo under British Protection and Netherlands Territory in that Island, 26 March 1928.
- ^ Departement van Kolonien. Openbaar Verbaal No. 85, 1 April 1922, Algemeen Rijksarchief (ARA); Openbaar Verbaal No. 86, 22 May 1922; Openbaar Verbaal No. 13, 29 June 1922, ARA; Openbaar Verbaal No. 7, 8 August 1924, ARA; Openbaar Verbaal No. 8, 7 September 1926, ARA; Openbaar Verbaal No. 11, 16 August 1930, ARA.
- ^ Convention of 1891, Article I.
- ^ Convention of 1891, Article IV: From 4° 10' North latitude on the east Coast the boundary-line shall be continued eastward along that parallel, across the Island of Sebittik: that portion of the island situated to the north of that parallel shall belong unreservedly to the British North Borneo Company, and the portion south of that parallel to the Netherlands.
- ^ Agreement of 1915, (2) Starting from the boundary pillar on the West coast of the island of Sibetik, the boundary follows the parallel of 4° 10' North latitude westward until it reaches the middle of the channel, thence keeping a mid-channel course until it reaches the middle of the mouth of Troesan Tamboe. (3) From the mouth of Troesan Tamboe the boundary line is continued up the middle of this Troesan until it is intersected by a similar line running through the middle of Troesan Sikapal; it then follows this line through Troesan Sikapal as far as the point where the latter meets the watershed between the Simengaris and Seroedong Rivers (Sikapal hill), and is connected finally with this watershed by a line taken perpendicular to the centre line of Troesan Sikapal.
- ^ "Indonesia – Malaysia Boundary" (PDF), International Boundary Study, 45, 15. 3. 1965, arhivirano s originala (PDF), 27. 2. 2009
- ^ Ahmad Fauzi, Nordin (2006). "Land and River Boundary Demarcation and Maintenance - Malaysia's Experience" (PDF). Working paper at International Symposium on Land and River Demarcation and Maintenance in Support of Borderland Development. Pristupljeno 11. 4. 2008. journal zahtijeva
|journal=
(pomoć)