Građanski rat u Tadžikistanu (Ҷанги шаҳрвандии Тоҷикистон) započeo je u maju 1992. godine, nakon što su etničke grupe iz regija Garm i Gorno-Badakhshan započele borbe protiv vlade predsjednika Emomali Rahmonova, u kojoj su bili dominantni Tadžikistanci iz regija Leninabad i Kulyab. Odvojene frakcije liberalno demokratskih reformista i Islamista su se udružile i zajednički borile kao Ujedinjena tadžikistanska opozicija. Do juna 1997. godine poginulo je od 50.000 do 100.000 osoba [1][2].
| Građanski rat u Tadžikistanu |
|---|
| Datum | 1992. do 1997. |
|---|
| Lokacija | Tadžikistan |
|---|
| Ishod | Mirovni sporazum u Moskvi |
|---|
|
|
|
| Emomali Rahmonov-predsjednik Tadžikistana |
Sayid Abdulloh Nuri-Ujedinjena tadžikistanska opozicija
Mohammed Sharif Himmatzade
Shadman Youssof
Juma Namangani |
|
|
Nepoznat broj tadžikistanskih i uzbekistanskih trupa,
15000 ruskih vojnika |
Nepoznato |
|
Između 50.000 i 100.000 poginulih,
oko 1.200.000 raseljenih |
Predsjednik Rahmonov, lider Ujedinjene tadžikistanska opozicije Sayid Abdulloh Nuri i specijalni predstavnik Generalnog sekretara Ujedinjenih Nacija Gerd Merrem su potpisali Sporazum o uspostavi mira ("General Agreement on the Establishment of Peace and National Accord in Tajikistan") i Moskovski protokol ("Moscow Protocol") 27. juna 1997. godine u Rusiji u Moskvi, kojim je rat okončan [3].
