Građanski rat u Alžiru

Građanski rat u Alžiru
Građanski rat u Alžiru
Datum	od decembra 1991. do 2002.
Lokacija	Alžir
Povod	Poništavanje izbora, ukidanje stranke Front islamskog spasa i hapšenje njenih članova
Ishod	Pobjeda alžirske vojske
Sukobljene strane
Komandanti
Vojne jedinice
	Ukupno oko 150,000 - 200,000 mrtvih na sve tri strane; Spisak masovnih likvidacija tokom Alžirskog građanskog rata:; Masakr u Ben-Aliju • Masakr u Beni-Messousu • Masakr u Bentalhi • Masakr u Daurat Labgueru • Masakr u Guelb El-Kebiru • Masakr u Haouch Khemistiju • Masakr u Omariji • Masakr u Oued El-Hadu i Mezouari • Masakr u Raisu • Masakr u Si-Zerrouku • Masakr u Sidi Daoudu • Masakr u Souhaneu • Thalitski masakr

Građanski rat u Alžiru je bio sukob između Alžirske vlade i više međusobno suprostavljenih islamističkih grupa. Ukupno je poginulo između 150 000 i 200 000 ljudi, a rat je trajao skoro jedanaest godina. Iako je sukob završen pobjedom vladinih snaga nakon predaje Armije islamskog spasa 2002. godine povremeno se javljaju manji sukobi sa ostacima pobunjeničkih snaga.

Sukob je počeo u decembru 1991. kada je Alžirska vlada poništila prve parlamentarne izbore u toj zemlji jer su rezultati nakon prvog kruga ukazivali da će Front islamskog spasa (FIS) pobijediti. Nakon poništavanja izbora FIS je zabranjen, a hiljade članova stranke je uhapšeno. Kao odgovor na hapšenja pojavilo se nekoliko islamističkih gerilskih grupa, među kojima su se isticale Islamski Oružani Pokret (MIA) koji je svoje baze imao u planinama i Naoružana islamska grupa (GIA) koja je imala većinu u gradovima Alžira. U početku su pobunjenici napadali policiju i vojsku, ali neke su grupe počele sa napadima na civile. 1994. nakon pregovora između vlade i zatvorenih vođa FIS-a GIA je objavila rat FIS-u i njegovim sljedbenicima. Među manjim grupama je došlo do komešanja, a kao novi saveznik FIS-a pojavila se Armija Islamskog Spasa (AIS).

Predsjednički izbori 2004 i amnestija uredi

Oslobađanje FIS vođa, Madanija i Belhadja, 2003 nije imalo značajnog efekta na situaciju, ilustrujući novo povjerenje u vladu koje je produbljeno predsjedničkim izborima 2004. Tada je Bouteflika ponovo izabran sa 85% podrške dvije glavne stranke, a glasanje je potvrdilo podršku naroda Bouteflikovoj politici prema gerilcima i uspješnom sprečavanju nasilja pirokih razmjera.

Septembra 2005 nacionalni referendum je održan o amnestiji, sličan zakonu iz 1999, da bi se zaustavilo pravno gonjenje osoba koje se više ne bore i da se pruži komenzacija porodicama ljudi ubijenih od strane vladinih snaga. Kontraverzna Povelja o miru i nacionalnom oporavku je usvojena sa 97% podrške i 80% učešća.^[4] Uslovi pod kojim se odvila kampanja u Alžiru su bili napadani od francuske štampe, prvenstvno Le Monde and L'Humanité.

Pravnik Ali Merabet, na primjer, osnivač Somoud-a, nevladine organizacije koja zastupa porodice nestalih se protivio Povelji kojom bi se "žrtve natjerale na oprost". Zabrinut je da vrijeme FISa nije prošlo i napominje da, iako ga ljudi ne podržavaju, projekt FISa - kojeg poriče kao islamski - još uvijek postoji kao prijetnja.^[5]

Prijedlog je implementiran Predsjedničkim dekretom februara 2006. i usvojen 29. septembra iste godine. Posebno kontraverzno je bilo pružanje imuniteta bivšim gerilcima koji su se sami predali (za sve osim najgorih zločina) i vojnim licima (za bilo koju akciju "branjenja nacije").^[6] Prema alžirskim novinama El Khabar,^[7] pod ovim uslovima predalo se preko 400 GSPC gerilaca, a ukupan broj gerilaca 2005 se procijenjivao između 300 i 1000.^[8] Međunarodna federacija za ljudska prava (FIDH) se protivila amnestiji^[9]

Borbe su nastavile jenjavati ali stanje opće opasnosti je bilo na snazi [1] Elementi unutar Nacionalnog oslobodilačkog fronta (FLN) su predlagali promjenu ustava tako da dozvole Boutefliku da se kandiduje i treći put.

Reference uredi

^ Martinez 1998:162.
^ Martinez 1998:215.
^ Algeria puts strife toll at 150,000 Arhivirano 15. 5. 2006. na Wayback Machine Al Jazeera, Thursday 24 February 2005; 200K Said Killed in Algeria Insurgency, ABC News, March 18, 2006.
^ Algérie : le "oui" au référendum remporte plus de 97 % des voix, Le Monde, September 29, 2005 (fr)
^ En Algérie, dans la Mitidja, ni pardon ni oubli Arhivirano 29. 6. 2006. na Wayback Machine, Le Monde, September 28, 2005 (fr)
^ Algeria: New Amnesty Law Will Ensure Atrocities Go Unpunished Arhivirano 7. 9. 2006. na Wayback Machine, International Center for Transitional Justice, Press Release, March 1 2006
^ استفادة 408 شخص من قانون المصالحة وإرهابي يسلم نفسه Arhivirano 28. 9. 2007. na Wayback Machine, El Khabar Arhivirano 27. 9. 2006. na Wayback Machine, 25 September 2006
^ Algeria puts strife toll at 150,000 Arhivirano 15. 5. 2006. na Wayback Machine Al Jazeera, Thursday 24 February 2005
^ Projet de charte pour la paix et la réconciliation nationale : pas d’impunité au nom de la « réconciliation » !, International Federation of Human Rights, September 22, 2005 (fr)

Literatura uredi

Luis Martinez (translated by Jonathan Derrick) (1998). The Algerian Civil War 1990-1998. London: Hurst & Co. ISBN 1-85065-517-0.
Michael Willis (1996). The Islamist Challenge in Algeria: A Political History. New York: NYU Press. ISBN 0-8147-9328-2.
William B. Quandt (1998). Between Ballots and Bullets: Algeria's Transition from Authoritarianism. Washington DC: Brookings Institution Press. ISBN 0-8157-7301-3. Vanjski link u parametru |title= (pomoć)
Andrea Riccardi (1996). Sant'Egidio Rome et le monde. Paris: Beauchesne Editeur.
Marco Impagliazzo, Mario Giro (1997). Algeria in ostaggio. Milano: Guerini e Associati.
M. Al-Ahnaf, B. Botiveau, F. Fregosi (1991). L'Algerie par ses islamistes. Paris: Karthala. ISBN 2-86537-318-5.CS1 održavanje: više imena: authors list (link)
Roger Kaplan, "The Libel of Moral Equivalence" The Atlantic Monthly Boston: August 1998. Vol. 282, Iss. 2; pg. 18, 6 pgs.

Također pogledajte uredi

Vanjski linkovi uredi

Shadow Report on Algeria predstavljen od International Women’s Human Rights Law Clinic Arhivirano 7. 2. 2006. na Wayback Machine & Women Living Under Muslim Laws
Ahmad Zaoui report, George Joffé
Islamism, Violence and Reform in Algeria: Turning the Page, ICG Middle East Report No. 29
Chronologie d’une tragédie cachée, vremenska skala
Le mouvement islamiste algerien, Salima Mellah

[1] Martinez 1998:162.

[2] Martinez 1998:215.

[3] Algeria puts strife toll at 150,000 Arhivirano 15. 5. 2006. na Wayback Machine Al Jazeera, Thursday 24 February 2005; 200K Said Killed in Algeria Insurgency, ABC News, March 18, 2006.

[4] Algérie : le "oui" au référendum remporte plus de 97 % des voix, Le Monde, September 29, 2005 (fr)

[5] En Algérie, dans la Mitidja, ni pardon ni oubli Arhivirano 29. 6. 2006. na Wayback Machine, Le Monde, September 28, 2005 (fr)

[6] Algeria: New Amnesty Law Will Ensure Atrocities Go Unpunished Arhivirano 7. 9. 2006. na Wayback Machine, International Center for Transitional Justice, Press Release, March 1 2006

[7] استفادة 408 شخص من قانون المصالحة وإرهابي يسلم نفسه Arhivirano 28. 9. 2007. na Wayback Machine, El Khabar Arhivirano 27. 9. 2006. na Wayback Machine, 25 September 2006

[8] Algeria puts strife toll at 150,000 Arhivirano 15. 5. 2006. na Wayback Machine Al Jazeera, Thursday 24 February 2005

[9] Projet de charte pour la paix et la réconciliation nationale : pas d’impunité au nom de la « réconciliation » !, International Federation of Human Rights, September 22, 2005 (fr)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]