Caklina
Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Caklina (lat. substantia adamantina s. enamelum) je čvrsto mineralno tkivo, koje prekriva dentin u predjelu anatomske krune zuba.
Sadrži 4-6% organskih i 94-96% neorganskih materija te je najtvrđi dio zuba (također najtvrđa tvar u organizmu uopšte). Sastoji se on šestougaonih caklenih prizmi prečnika 3-6μm, tj. velikih veoma zbijenih kristala kalcijumhidroksiapatita za koji su vezani joni karbonata, magnezijuma, natrijuma, kalcijuma itd. Ovi kristali su ugrađeni u mrežu čvrstih vlakana, a spoljašnja površina cakline je prekrivena košuljicom (lat. cuticula dentis). Zahvaljujući svom sastavu, caklina je veoma otporna na uticaje enzima, kiselina i ostalih korozivnih materija i predstavlja prvu i glavnu liniju odbrane zuba od karijesa.
Caklina je djelimično providna, tako da boja zuba zavisi od boje dentina i providnosti cakline. Prirodna boja zuba varira od žućkaste do svijetlo sive i bjeličasto-plave. Što je caklina manje provida to su zubi bjelji, dok na providnost utiču debljina, gustina, stepen kalcifikacije i homogenost cakline.