Dihidroksiaceton fosfat

(Preusmjereno sa DHAP)

Dihidroksiaceton fosfat (DHAP) je biohemijski spoj koje učestvuje u mnogim reakcijama, od Calvinovog ciklusa kod biljaka do eter-lipidskog biosintetskog procesa kod protozoe Leishmania mexicana. Glavna biohemijska uloga joj je u glikoliznom metaboličkom putu. DHAP se u nekim starijim izvorima pominje i kao gliceron fosfat.

Dihidroksiaceton fosfat
Općenito
Hemijski spojDihidroksiaceton fosfat
Druga imenaDihydroxyacetone phosphate
DHAP
Molekularna formulaC3H7O6P
CAS registarski broj57-04-5
SMILESOCC(COP(O)(O)=O)=O
InChI1S/C3H7O6P/c4-1-3(5)2-9-10(6,7)8/h4H,1-2H2,(H2,6,7,8)/p-2
Osobine1
Molarna masa170.06 g/mol
Rizičnost
NFPA 704
0
0
0
 
1 Gdje god je moguće korištene su SI jedinice. Ako nije drugačije naznačeno, dati podaci vrijede pri standardnim uslovima.

DHAP u procesu glikolize

uredi

Dihidroksiaceton fosfat je dio metaboličkog puta glikolize, kao jedan od dva produkta razlaganja fruktoza 1,6-fosfata, zajedno sa gliceraldehid 3-fosfatom. Oba se brzo i reverzibilno izomeriziraju u gliceraldehid 3-fosfat.[1][2][3]

Numerisanje ugljikovih atoma ukazuje na promjene ugljika na osnovu njihove pozicije u fruktoza 6-fosfatu.

DHAP u drugim metaboličkim putevima

uredi

U Calvinovom ciklusu, DHAP je jedan od proizvoda šestostruke redukcije 1,3-bisfosfoglicerata u NADPH. Također se javlja i u sintezi sedoheptuloza 1,7-bisfosfata i fruktoza 1,6-bisfosfata. Ova dva spoja ulaze u metabolizam ribuloza 5-fosfata, ključnog ugljikohidrata Calvinovog ciklusa.[4][4][5][6]

Dihidroksiaceton fosfat je također proizvod dehidrogenacije L-glicerol-3-fosfata koji je dio ulaza glicerola (proizvedenog iz triglicerida) u glikolitički put. U reverzibilnoj reakciji, redukcija DHAP koji je proizveden glikolizom, u L-glicerol-3-fosfat snabdijeva masne ćelije aktiviranom glicerol osnovom, koja im je potrebna za sintezu novih triglicerida. Obje reakcije su katalizirane enzimom glicerol 3-fosfat dehidrogenaza sa nikotinamid adenin dinukleotidom – NAD+/NADH kofaktorom.

Također pogledajte

uredi

Reference

uredi
  1. ^ Hunter G. K. (2000): Vital Forces. The discovery of the molecular basis of life. Academic Press, London 2000, ISBN 0-12-361811-8.
  2. ^ Nelson D. L., Cox M. M. (2013): Lehninger Principles of Biochemistry. W. H. Freeman and Co., ISBN 978-1-4641-0962-1.
  3. ^ Hall J. E., Guyton A. C. (2006): Textbook of medical physiology, 11th edition. Elsevier Saunders, St. Louis, Mo, ISBN 0-7216-0240-1.
  4. ^ a b Bajrović K, Jevrić-Čaušević A., Hadžiselimović R., Ed. (2005): Uvod u genetičko inženjerstvo i biotehnologiju. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo, ISBN 9958-9344-1-8.
  5. ^ Kapur Pojskić L., Ed. (2014): Uvod u genetičko inženjerstvo i biotehnologiju, 2. izdanje. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo, ISBN 978-9958-9344-8-3.
  6. ^ Međedović S., Maslić E., Hadžiselimović R. (2000): Biologija 2. Svjetlost, Sarajevo, ISBN 9958-10-222-6.