Wikipedia

Arthur Ashkin

Arthur Ashkin (2. septembar 1922. – 21. septembar 2020.) bio je američki naučnik i nobelovac koji je radio u Bell Laboratories i Lucent Technologies. Ashkina mnogi smatraju ocem optičkih pinceta,[1][2][3] za koje je dobio Nobelovu nagradu za fiziku 2018. u dobi od 96 godina, postavši najstariji nobelovac do 2019. godine kada je John B. Goodenough bio nagrađen sa 97. Živio je u Rumsonu, New Jersey .[4]

Arthur Ashkin
Rođenje (1922-09-02) 2. septembar 1922.
Istaknute nagradeNobelova nagrada za fiziku (2018)

Ashkin je započeo svoj rad na manipulaciji mikročestica laserskom svjetlošću kasnih 1960-ih, što je rezultiralo izumom optičke pincete 1986. godine. On je također bio pionir u procesu optičkog hvatanja koji je na kraju korišten za manipulaciju atomima, molekulima i biološkim ćelijama. Ključni fenomen je radijacijski pritisak svjetlosti; ovaj pritisak se može secirati na optički gradijent i sile raspršenja.

Arthur Ashkin je rođen u Bruklinu u Njujorku 1922. godine u porodici ukrajinsko-jevrejskog porijekla.[5][6][7][8] Njegovi roditelji su bili Isador i Anna Ashkin. Imao je dvoje braće i sestara, brata Julija, također fizičara, i sestru Ruth. Jedna starija sestra, Gertruda, umrla je dok je bila mlada. Porodična kuća bila je u Bruklinu, Njujork, u ulici 983 E 27. Isadore (rođena Aschkinase) [9] emigrirala u Sjedinjene Države iz Odese (tada Ruska imperija, sada Ukrajina), u dobi od 18 godina. Ana, pet godina mlađa, također je došla iz današnje Ukrajine, tadašnje Galicije, Austro-Ugarske.[10][11][12][13] U roku od jedne decenije nakon što je sletio u Njujork, Isadore je postao američki državljanin i vodio je zubotehničku laboratoriju u ulici Delansi 139 na Menhetnu.[14]

Ashkin je upoznao svoju suprugu Aline na Univerzitetu Cornell, i bili su u braku preko 60 godina sa troje djece i petoro unučadi.[15] Bila je profesorica hemije u srednjoj školi Holmdel, a njihov sin Michael Ashkin je profesor umjetnosti na Univerzitetu Cornell.[16]

Ashkin je završio srednju školu James Madison u Bruklinu 1940.[17] Zatim je pohađao Univerzitet Kolumbija, a bio je i tehničar u Kolumbijskoj laboratoriji za radijaciju koja je imala zadatak da napravi magnetrone za američke vojne radarske sisteme. Pridružio se rezervnom sastavu američke vojske 31. jula 1945.[18] Nastavio je da radi u laboratoriji Univerziteta Kolumbija. Tokom ovog perioda, prema Ashkinovom sopstvenom izveštaju, prisustvovala su tri nobelovca .[1][19]

Ashkin je završio kurs i stekao diplomu iz fizike na Univerzitetu Kolumbija 1947. Zatim je pohađao Univerzitet Cornell, gdje je studirao nuklearnu fiziku. To je bilo u eri Manhattan projekta, a Ashkinov brat, Julius Ashkin, uspješno je bio dio toga. Ovo je dovelo do upoznavanja Arthura Ashkina sa Hansom Betheom, Richardom Feynmanom i drugima koji su u to vrijeme bili u Cornell-u.[1][19]

Doktorirao je na Univerzitetu Cornell 1952,[20] a zatim je otišao da radi za Bell Labs na zahtjev i preporuku Sidneya Millmana, koji je bio Aškinov supervizor na Univerzitetu Columbia.[21]

U Bell Labs-u, Ashkin je radio na polju mikrotalasa do otprilike 1960. i 1961. godine, a zatim je prešao na lasersko istraživanje. Njegova istraživanja i objavljeni članci u to vrijeme odnosili su se na nelinearnu optiku, optička vlakna, parametarske oscilatore i parametarska pojačala . Također, u Bell Labs-u tokom 1960-ih, bio je ko-otkrivač fotorefraktivnog efekta u piezoelektričnom kristalu.[1][19]

Osim optičke pincete, Ashkin je poznat i po svojim studijama fotorefrakcije, generacije drugog harmonika i nelinearne optike u vlaknima.[1][2]

Nedavni napredak u fizici i biologiji korištenjem optičke mikromanipulacije uključuje postizanje Bose-Einstein kondenzacije u atomskim parama na temperaturama ispod milikelvina, demonstraciju atomskih lasera i detaljna mjerenja na pojedinačnim motornim molekulima.[1][2]

Aškinov rad je formirao osnovu za rad Stivena Chua o hlađenju i hvatanju atoma, što je Chuu donijelo Nobelovu nagradu za fiziku 1997.[1][2]

Nobelova nagrada

uredi

Dana 2. oktobra 2018, Arthur Ashkin je dobio Nobelovu nagradu za fiziku za svoj rad na optičkom hvatanju, podijelivši je s Donnom Strickland i Gérardom Mourouom koji su dobili drugu polovinu nagrade te godine.[22] Ashkin je odlikovan zbog svog izuma 'optičke pincete' koja svojim prstima laserskog zraka grabe čestice, atome, viruse i druge žive ćelije. Time je bio u mogućnosti da koristi radijacijski pritisak svjetlosti za pomicanje fizičkih objekata, 'stari san naučne fantastike', rekla je Kraljevska švedska akademija nauka." [23] Ashkin je dobio polovinu nagrade, dok su drugu polovinu podijelili Gérard Mourou i Donna Strickland za njihov rad na amplifikaciji cvrkutavog impulsa,[24] tehnike "koja se sada koristi u laserskoj mašinskoj obradi [koja] omogućava doktorima da izvedu milione operacije oka korektivnim laserom, svake godine".[25]

Sa 96 godina, Ashkin je bio najstariji dobitnik Nobelove nagrade kome je ta nagrada dodijeljena, sve dok John B. Goodenough nije dobio Nobelovu nagradu za hemiju 2019. godine u dobi od 97 godina.[26] Umro je 21. septembra 2020. godine u 98. godini života.[27][28][29]

Reference

uredi
  1. ^ a b c d e f g "Arthur Ashkin (biography)". LaserFest. American Physical Society, Optical Society, SPIE, and the IEEE Photonics Society. Arhivirano s originala, 5. 1. 2019. Pristupljeno 13. 8. 2013. "LaserFest – the 50th anniversary of the first laser"
  2. ^ a b c d McGloin, David; Reid, J. P. (1. 2. 2010). "Forty Years of Optical Manipulation". Optics and Photonics News. 21 (3): 20. doi:10.1364/opn.21.3.000020. ISSN 1047-6938. Arhivirano s originala, 8. 5. 2016. Pristupljeno 30. 8. 2022.
  3. ^ . Washington, D.C. Parametar |title= nedostaje ili je prazan (pomoć)
  4. ^ Former Bell Labs scientist, 96, wins Nobel Prize for laser 'optical tweezers' October 2, 2018
  5. ^ "Arthur Ashkin". The Optical Society. Pristupljeno 20. 11. 2013.
  6. ^ Lindinger, Manfred (2. 10. 2018). "Eine Zange aus lauter Licht". Frankfurter Allgemeine Zeitung (jezik: njemački). Pristupljeno 6. 10. 2018.
  7. ^ "Arthur Ashkin – Facts – 2018". Nobel Foundation. 6. 10. 2018. Pristupljeno 6. 10. 2018.
  8. ^ "96-year-old Arthur Ashkin wins physics Nobel for laser 'tweezers'". The Times of Israel. 2. 10. 2018.
  9. ^ "How the Ashkin Family Came to America" (PDF). Pristupljeno 2. 10. 2018.
  10. ^ "United States Census, 1930", index and images, FamilySearch (https://familysearch.org/pal:/MM9.1.1/X7X3-3YL : accessed December 23, 2013), Isadore Ashkin, Brooklyn (Districts 1251–1500), Kings, New York, United States; citing enumeration district (ED) 1261, sheet, family 298, NARA microfilm publication.
  11. ^ "United States World War I Draft Registration Cards, 1917–1918", index and images, FamilySearch (https://familysearch.org/pal:/MM9.1.1/KXY5-7XY : accessed December 23, 2013), Isadore Ashkin, 1917–1918; citing New York City no 86, New York, United States, NARA microfilm publication M1509, (Washington D.C.: National Archives and Records Administration, n.d); FHL microfilm 001765586.
  12. ^ "United States World War II Draft Registration Cards, 1942", index and images, FamilySearch (https://familysearch.org/pal:/MM9.1.1/F3CQ-T4W : accessed December 23, 2013), Isadore Ashkin, 1942.
  13. ^ "United States Census, 1920", index and images, FamilySearch (https://familysearch.org/pal:/MM9.1.1/MJRV-1VW : accessed December 23, 2013), Isdor Ashkin, Brooklyn Assembly District 18, Kings, New York, United States; citing sheet, family 342, NARA microfilm publication T625, FHL microfilm 1821173.
  14. ^ White-Orr's Reference Register. 1918. str. 139–.
  15. ^ Heyboer, Kelly (2. 10. 2018). "At 96 this Jersey guy can't 'get all excited' about his Nobel Prize win". The Star-Ledger.
  16. ^ Fleischman, Tom (2. 10. 2018). "Arthur Ashkin, PhD '52, shares Nobel Prize in physics". Cornell Chronicle.
  17. ^ "2,291 Are Graduated by Boro High Schools". Brooklyn Daily Eagle. 26. 6. 1940. str. 6. Pristupljeno 3. 10. 2018.
  18. ^ "Index Record for Arthur Ashkin WWII Army Enlistment Records", (Army Serial Number 32977486), Fold3 by Ancestry.com website. Retrieved November 8, 2020.
  19. ^ a b c Bell Labs – Murray Hill (novembar 1997). "He Wrote the Book on Atom Trapping". Lucent Technologies 2002. Arhivirano s originala, 11. 4. 2005. Pristupljeno 13. 8. 2013. Retired Bell Labs scientist Arthur Ashkin discusses his years as a physicist and how he discovered that light could trap atoms – the discovery that led Steven Chu and two others to the Nobel Prize
  20. ^ Ashkin, Arthur (1953). A measurement of positron-electron scattering and electron-electron scattering (PhD). Cornell University. OCLC 743354648 – preko ProQuest.
  21. ^ Cantor, Carla (2. 10. 2018). "Arthur Ashkin, CC'47, Wins Nobel Prize in Physics". Columbia News.
  22. ^ Sample, Ian (2. 10. 2018). "Arthur Ashkin, Gérard Mourou and Donna Strickland win Nobel physics prize". The Guardian. Pristupljeno 2. 10. 2018.
  23. ^ "Arthur Ashkin, 2 others win Nobel Physics Prize for laser research 96-year-old Jewish American who revolutionized eye surgery is oldest Nobel laureate ever". The Times of Israel. 2. 10. 2018. Pristupljeno 2. 10. 2018.
  24. ^ "Arthur Ashkin, Gérard Mourou and Donna Strickland win the Nobel Prize for Physics – Physics World". Physicsworld.com. 2. 10. 2018. Pristupljeno 2. 10. 2018.
  25. ^ "Physics Nobel prize won by Arthur Ashkin, Gérard Mourou and Donna Strickland". The Guardian. 2. 10. 2018. Pristupljeno 2. 10. 2018.
  26. ^ "Nobel Laureates by age". Nobel Foundation. Pristupljeno 2. 10. 2018.
  27. ^ McClain, Dylan Loeb (28. 9. 2020). "Arthur Ashkin, 98, Dies; Nobel Laureate Invented a 'Tractor Beam'". The New York Times.
  28. ^ "In Memoriam: Arthur Ashkin, 1922-2020".
  29. ^ "In Memoriam: Arthur Ashkin".
Preuzeto iz "https://bs.wikipedia.org/w/index.php?title=Arthur_Ashkin&oldid=3579944"