André Chénier
André Chénier (Carigrad,[1] 30. oktobar 1762. - Pariz, 25. juli 1794.), francuski pjesnik.[2]
André Chénier | |
---|---|
Rođenje | Carigrad, Osmanlijsko Carstvo | 30. oktobar 1762.
Smrt | 25. juli 1794 Pariz, Francuska | (31 godina)
Odgojen u duhu filozofa 18. vijeka, sa simpatijom je dočekao revoluciju i učestvovao u osnivanju Društva prijatelja konstitucije. Bio je umjerenih pogleda i nije odobravao revolucionarne akcije jakobinaca. Tokom procesa protiv Luja XVI zauzimao se za njegovo oslobođenje, a u odi "Charlotte Corday" odao je priznanje ubici Marata. Osumnjičen je da održava veze s monarhistima i konspirira protiv revolucije te je uhapšen i giljotiran.
Za života objavio je dvije pjesme, a u nedovršenim poemama "Hermes" i "Amerique" htio je dati svoje tumačenje postanka svijeta i formiranja društva. U pjesmama napisanim u zatvoru vidljivi su tragovi njegove osobne tragedije. Inspiriran grčkim i rimskim uzorima[3] te nazvian posljednjim pjesnikom klasicizma i prvim romantičarom. Nakon smrti stekao je slavu i izvan Francuske, pa mu je jednu pjesmu posvetio A. S. Puškinu, a Umberto Giordano je komponirao operu "Andre Chenier" prema libertu Luigija Illica.
Reference
uredi- ^ "Andre Chenier". www.poemswithoutfrontiers.org. Pristupljeno 2023-09-01.
- ^ "André de Chénier | French Revolutionary Poet, Playwright & Journalist | Britannica". www.britannica.com (jezik: engleski). 2023-07-21. Pristupljeno 2023-09-01.
- ^ "Rewriting Hellenism: André Chénier (1762-1794) and Hellenistic Poetry". Leiden University (jezik: engleski). Pristupljeno 2023-09-01.