Ali Aganović
Ali Aganović (4. septembra 1902. Sarajevo, Austro-Ugarska - 9. januara 1961. Sarajevo, FNRJ) bio je bosanskohercegovački imam i alim. U nekim izvorima se pominje kao Alija Aganović.
Ali Aganović | |
|---|---|
 Bosanskohercegovački alim i imam | |
| Rođenje | 4. august 1902. |
| Smrt | 9. januar 1961 (58 godina) |
| Zanimanje | Imam |
Biografija
urediU Sarajevu je završio mekteb i ruždiju. Godine 1916. prešao je u Atmejdan medresu, a 1918. u Daru-l-muallimin. Kada je zatvoren Daru-l-muallimin upisao je 1920. godine Šerijatsko-sudačku školu, koju je 1926. godine završio sa odličnim uspjehom. Iste godine je radi usavršavanja u vjerskim naukama otišao u Kairo i upisao se na univerzitet Al-Azhar. Nakon četiri godine studija na islamskom fakultetu vratio se u domovinu.
Poslije odsluženja vojnog roka postavljen je za honorarnog vjeroučitelja u Prvoj realnoj gimnaziji, a zatim u Ženskoj gimnaziji. Godine 1934. podnio je ostavku, jer se nije slagao sa nastavnim planom i programom propisanim od strane Ulema-medžlisa.
Poslije stupanja na snagu zakona o Islamskoj vjerkoj zajednici postavljen je za službenika Ulema-medžlisa, a 1. augusta 1936. godine preuzeo je i dužnost sekretara, da bi 1938. godine bio imenovan za člana Ulema-medžlisa. Godine 1926. prisustvovao je Sveislamskom kongresu u Mekki i tom prilikom obavio je hadždž. Naredne godine je sa svojim prijateljima u Kairu osnovao udruženje Mladi muslimani i El-Hidaju, staleška udruženja islamskih vjerskih poslanika. Bio je dugo godina i potpredsjednik udruženja "Еl-Hidaje".
Nakon kraja Drugog svjetskog rata 1945. godine, novoosnovane jugoslavenske vlasti osudile su ga na smrt. Naknadno je pomilovan, a kazna mu je preinačena na dvanaest godina zatvora. Izašao je 1957. godine. Umro je u Sarajevu 9. januara 1961. godine kao srčani bolesnik. Prije smrti u više navrata posjetio ga je Husein Đozo.[1]