Abdulmedžid II
Abdulmedžid II (osmanski turski: عبد المجید ثانی, Abd al-Madjeed-e-Thâni; turski: Halife İkinci Abdülmecit Efendi; 29. maj 1868 – 23. august 1944) bio je posljednji halifa Osmanskog Carstva od 1922. do 1924.[1]
| Abdulmedžid II | |
|---|---|
 | |
| Halifa Osmanskog Carstva | |
| Vladavina | 19. novembar 1922. - 3. mart 1924. |
| Prethodnik | Mehmed VI |
| Supružnik | |
| Djeca | Omer Faruk Efendi Durusehvar sultanija |
| Otac | Abdulaziz |
| Majka | Hajranidil Kadinefendi |
| Rođenje | 30. maj 1868. Istanbul, Osmansko Carstvo |
| Smrt | 23. august 1944 (76 godina) Pariz, Francuska |
Biografija
uredi
U aprilu 1922. general Kemal Ataturk u Ankari donosi turski ustav kojim se proglašava ukidanje sultanata. Prethodnik Abdul Medžida II Mehmed VI se tome odupirao do 1. novembra 1922. kada se odlučuju na izbjeglištvo prepuštajući sve svoje pozicije nasljedniku. Od trenutka osvajanja svetih mjesta potomci Osmana su se ponosili osim titule sultana i onom vjerskog halife.
U neočekivanom obratu onaj isti Ataturkov parlament iz Ankare koji je tokom aprila donio odluku o ukidanju sultanata 1. novembra 1922. donosi odluku kojom Abdula Medžida II proglašava halifom 19. novembra 1922. Kada je bio obavješten za tu odluku on donosi, kasnije dokazano, fatalnu odluku da svojim sjedištem proglasi Istanbul prijestolnicu Osmanskog Carstva, a ne Ankaru, prijestolnicu Turske republike.
Ta odluka je definitivno postala dokaz njegovog nepriznavanja nove institucije što dovodi do odluke o njegovom svrgavanju 3. marta 1924. niti 18 mjeseci poslije postavljanja.
Umro je 23. augusta 1944. u svom pariskom izbjeglištvu. Njegovom smrću dinastija koja je vladala Turskom od 1281. doživljava svoj kraj.
Reference
uredi- ^ "Abdulmecid II | Ottoman prince and caliph". Encyclopedia Britannica. Pristupljeno 27. 3. 2016.
| Prethodi: | Vladar Osmanskog Carstva (1922. - 1924.) | Slijedi: |
| Sultan i halifa Mehmed VI | posljednji halifa |
