Šaćir Sikirić
Šaćir Sikirić, (1893 – 1966) bio je bosanskohercegovački arabist i iranist
Šaćir Sikirić | |
|---|---|
| Rođenje | 1893. Fojnica, Austro-Ugarska |
| Smrt | 1966 (72–73 godine) |
| Nacionalnost | Bošnjak |
| Zanimanje | profesor arapskog i perzijskog jezika |
Šaćir Sikirić rođen je o Oglavku kod Fojnice 1893. Završio je mekteb, ruždiju, Gazi Husrev-begovu medresu i Šerijatsku sudačku školu. Kao stipendista Zemaljske vlade za Bosnu i Hercegovinu školovanje nastavlja u Mađarskoj. Studij orijentalne filologije završio je u Budimpešti. U Budimpešti je odbranio i doktorsku disertaciju iz oblasti tesavvufa (1918). Na Filozofskom fakultetu u Sarajevu nalazio se od njegovog osnivanja. Predavao je arapski jezik i književnost i perzijski jezik i književnost.
Šaćir Sikirić bavio se pitanjima kulturne baštine Bosne i Hercegovine, orijentalnim jezicima i književnostima. Uže područje njegovog naučnog interesa bila su djela klasičnih perzijskih pjesnika. Učestvovao je na Prvom svjetskom kongresu iranista u Teheranu 1966.
Preveo je: Priče Orijenta, Zagreb 1962.
Bibliografija
uredi- Gramatika arapskog jezika (Koautori: Muhamed Pašić i Mehmed Handžić), sv. I i II, Sarajevo 1936-1937. (Drugo izdanje, Sarajevo, 1981).
- Gramatika perzijskog jezika, Sarajevo 1951.
- Perzijska hrestomatija, Sarajevo 1955.
Literatura
uredi- Spomenica 60. godišnjice Filozofskog fakulteta u Sarajevu (1950–2010), Filozofski fakultet, Sarajevo 2010, 204.