Čau čau

Čau čau je rasa psa porijeklom iz Kine. Radi se o jednoj od najdrevnijih pasmina, a postoje zapisi koji datiraju čak iz 11. vijeka p. n. e. Ovi psi su uživali status veličanstva kod kineskih careva, plemića i živjeli kao kućni ljubimci u velikom luksuzu. Prvi Evropljanin koji ih je spomenuo i opisao u dnevnicima svog putovanja je Marko Polo koji je posjetio Kinu u 13. vijeku. Čau Čau je u Evropi ostao nepoznat sve do kasnog 15. vijeka kada su ga sa sobom doveli trgovci i mornari na jedrenjacima. U FCI je priznat pod rednim brojem #205.

Čau čau

Osobine

Čau čau je mirna pasmina, nepovjerljiva prema strancima, vrlo su oprezni, dobri čuvari, karakterističnog plavog-crnog jezika i specifičnog hoda. Dolaze u pet osnovnih boja: crna, crvena, plava, jelenja i krem i u dvije varijante: dugodlaki i kratkodlaki, od kojih je dugodlaki raspostranjeniji. Mužjaci su visoki od 48-56 cm, ženke od 46-51 cm, a težina se kreće od 20-35 kg. Linjaju se jedanput ili dvaput godišnje, što važi i za dugodlake i za kratkodlake, u kratkom vremenskom periodu odbace gotovo svu poddlaku, i tada ih je potrebno često četkati i češljati da bi se omogućila pravilna izmjena dlake. Dosta su tvrdoglavi, ali vrlo su inteligentni.

Čau čau u ishrani ljudi

Karakteristični tamni jezik

Nakon što je u Kini nastupilo siromaštvo psi su se počeli uzgajati za krzno i meso na velikim farmama. Meso čau čau-a je bilo poželjna zamjena za janjetinu. Jezik je bio poseban delikates, jer se smatralo da ima ljekovite moći. Konzumiranje psećeg mesa u Kini zabranjeno je tek 1928. ali i danas se njihovo meso može pronaći na crnom tržištu. Danas se njihovo meso još uvijek jede u Južnoj Koreji.