Regije Turske

(Preusmjereno sa Turske regije)

Regije Turske (tur: Türkiye'nin coğrafi bölgeleri) su geografske regije u Turskoj, koje nemaju političko-upravnu funkciju. Prvobitno su formirane Prvim turskim geografskim kongresom održanim 1941.[1]

Geografske regije Turske: 1. Marmara, 2. Centralna Anadolija, 3. Egejska regija, 4. Sredozemna regija, 5. Crnomorska regija, 6. Jugoistočna Anadolija, 7. Istočna Anadolija

Postoji 7 geografskih regija u Turskoj a formirane su na osnovu geografskih, demografskih i privrednih kriterija. Zasnovane na ovim principima, granice geografskih regija se ne preklapaju s administrativnim granicama turskih provincija.

Podjela

uredi

Podjela na sedam geografskih regiona u Turskoj, zasnovana je na sličnim klimatskim značajkama. Samim tim su regije geografski slične, pa se regije razlikuju uglavnom po klimi i privrednoj i ekonomskoj raspodjeli. Npr. Crnomorska regija - umjerena klima, Marmara - industrijska regija, Istočna Anadolija - poljoprivreda.

Regije

uredi
Regija Položaj Napomena
  Geografske regije u Turskoj su određene na osnovu sličnih klimatskih uslova.
Marmara
(Marmara Bölgesi)
  Površinom od 67.000 km2 najmanja je regija u Turskoj, ali sa najvećim brojem stanovnika. U njoj se nalazi i najmnogoljudniji turski grad Istanbul.
Centralna Anadolija
(Iç Anadolu Bölgesi)
  Zauzima površinu od 151.000 km2 te je druga najveća regija u Turskoj.
Egejska regija
(Ege Bölgesi)
  Nazvana po Egejskom moru, na čije obale izlazi, je površinom od 79.000 km2 peta po velični regija u Turskoj.
Sredozemna regija
(Akdeniz Bölgesi)
  Površinom od 120.000 km2 četvrta je regija, kako po površini, tako i po broju stanovnika.
Crnomorska regija
(Karadeniz Bölgesi)
  Crnomorska regija zauzima oko 18,1 % ukupne površine Turske i sa površinom od 141.000 km2 treća po veličini.
Jugoistočna Anadolija
(Güneydoğu Anadolu Bölgesi)
  Površinom od 75.000 km2 je šesta po veličini turska regija.
Istočna Anadolija
(Doğu Anadolu Bölgesi)
  Površinski je najveća regija u Turskoj, ali istovremeno i s najmanjim brojem stanovnika.

Statistički podaci

uredi
Regija Površina
(km2)
Gustoća
(Stan./km2)
Broj stanovnika
(2000.)
Porast broja
stanovnika (%)
Udio u površini
Turske (%)
Turska 780.000 87 72.803.927 1,5 100
Egejska regija 79.000 113 8.938.781 1,629 10
Marmara 67.000 259 17.365.027 2,669 8
Sredozemna regija 120.000 73 8.706.005 2,143 15
Istočna Anadolija 163.000 38 6.137.414 1,375 21
Crnomorska regija 141.000 60 8.439.213 0,365 18
Jugoistočna Anadolija 75.000 88 6.608.619 2,479 9
Centralna Anadolija 151.000 77 11.608.868 1,578 19

Klima

uredi
Regija Prosječna
temperatura
(°C)
Najviša
temperatura
(°C)
Najniža
temperatura
(°C)
Prosječna
vlažnost zraka
(mg)
Prosječne
padavine
(mm)
Egejska regija 15,4 48,5 -45,6 60,9 569,0
Marmara 13,5 44,6 -27,8 71,2 654,3
Sredozemna regija 16,4 45,6 -33,5 63,9 706,0
Istočna Anadolija 9,7 44,4 -45,6 60,9 569,0
Crnomorska regija 12,3 44,2 -32,8 70,9 828,5
Jugoistočna Anadolija 16,5 48,8 -24,3 53,4 584,5
Centralna Anadolija 10,6 41,8 -36,2 62,6 392,0

Klasifikacija

uredi

S obzirom da je Turska transkontinentalna država, tj. jedna od rijetkih država koja se prostire na više od jednog kontinenta, njena glavna geografska karakteristika je ta da se sastoji od dva geografska područja i to od Anadolije i Istočne Trakije.

Osim toga, država je podijeljena na 7 geografskih regija i 21 podregiju odnosno područja:

  • Turska: Anadolija, Istočna Trakija
    • Sredozemna regija (Akdeniz Bölgesi)
      • Područje Antalya (Antalya Bölümü)
      • Područje Adana (Adana Bölümü)
    • Istočna Anadolija - (Doğu Anadolu Bölgesi)
      • Područje Erzurum-Kars (Erzurum-Kars Bölümü)
      • Gornje područje Eufrat (Yukarı Fırat bölümü)
      • Gornje područje Murat-Van (Yukarı Murat-Van Bölümü)
      • Područje Hakkari (Hakkari Bölümü)
    • Egejska regija - Ege Bölgesi
      • Područje Egeja (Asıl Ege Bölümü)
      • Centralno područje Anadolije (İçbatı Anadolu Bölümü)
    • Jugoistočna Anadolija - Güneydoğu Anadolu Bölgesi
      • Centralno područje Eufrat (Orta Fırat Bölümü)
      • Područje Tigris (Dicle Bölümü)
    • Centralna Anadolija - İç Anadolu Bölgesi
      • Područje Konya (Konya Bölümü)
      • Područje iznad Sakarya (Yukarı Sakarya Bölümü)
      • Centralno područje rijeke Kizil (Orta Kızılırmak Bölümü)
      • Područje iznad rijeke Kızıl (Yukarı Kızılırmak Bölmü)
    • Crnomorska regija - Karadeniz Bölgesi
      • Zapadnocrnomorska regija (Batı Karadeniz Bölgesi)
      • Centralnocrnomorska regija (Orta Karadeniz Bölgesi)
      • Istočnocrnomorska regija (Doğu Karadeniz Bölgesi)
    • Marmara - Marmara Bölgesi
      • Područje Yıldız-Berge (Yıldız Dağları Bölümü)
      • Područje Ergene (Ergene Bölümü)
      • Područje južnog dijela Marmare (Güney Marmara Bölümü)
      • Područje Çatalca-Kocaeli (Çatalca-Kocaeli Bölümü)

Provincije

uredi
Sredozemna regija
  1. Adana
  2. Antalya
  3. Burdur
  4. Hatay
  5. Isparta
  6. Mersin
  7. Osmaniye
  8. Kahramanmaraş
Istočna Anadolija
  1. Ağrı
  2. Ardahan
  3. Bingöl
  4. Bitlis
  5. Elazığ
  6. Erzincan
  7. Erzurum
  8. Hakkari
  9. Iğdır
  10. Kars
  11. Malatya
  12. Muş
  13. Tunceli
  14. Van
  15. Şırnak
Egejska regija
  1. İzmir
  2. Manisa
  3. Aydın
  4. Denizli
  5. Kütahya
  6. Afyonkarahisar
  7. Uşak
  8. Muğla
Jugoistočna Anadolija
  1. Adıyaman
  2. Batman
  3. Diyarbakır
  4. Gaziantep
  5. Kilis
  6. Mardin
  7. Siirt
  8. Şanlıurfa
Centralna Anadolija
  1. Aksaray
  2. Ankara
  3. Çankırı
  4. Eskişehir
  5. Karaman
  6. Kırıkkale
  7. Kırşehir
  8. Konya
  9. Nevşehir
  10. Niğde
  11. Sivas
  12. Yozgat
  13. Kayseri
Marmara
  1. Edirne
  2. Kırklareli
  3. Tekirdağ
  4. İstanbul
  5. Kocaeli
  6. Yalova
  7. Sakarya
  8. Bilecik
  9. Bursa
  10. Balıkesir
  11. Çanakkale
Crnomorska regija
  1. Rize
  2. Trabzon
  3. Artvin
  4. Sinop
  5. Tokat
  6. Çorum
  7. Amasya
  8. Samsun
  9. Zonguldak
  10. Bolu
  11. Düzce
  12. Karabük
  13. Sivas
  14. Bartın
  15. Kastamonu
  16. Bayburt
  17. Giresun
  18. Gümüşhane
  19. Ordu

Literatura

uredi
  • Wolf-Dieter Hütteroth: Türkei. Wissenschaftliche Länderkunden Band 21, Darmstadt 1982
  • Brigitte Moser / Michael Weithmann: Landeskunde Türkei. Geschichte, Gesellschaft, Kultur. Hamburg 2008. ISBN 978-3-87548-491-

Reference

uredi
  1. ^ Ali Yiğit, "Geçmişten Günümüze Türkiye'yi Bölgelere Ayıran Çalışmalar ve Yapılması Gerekenler", Ankara Üniversitesi Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi, IV. Ulural Coğrafya Sempozyumu, "Avrupa Birliği Sürecindeki Türkiye'de Bölgesel Farklılıklar", pp. 34–35. Arhivirano 31. 3. 2012. na Wayback Machine

Vanjski linkovi

uredi