Tevhid (arapski: توحيد‎) je islamski izraz za monoteizam i znači jedinstvenost ili jednoća Allaha, tj. svjedočenje da nema drugog boga osim Allaha. Suprotno od tevhida je širk (arapski: شرك), što znači podjela na arapskom, tj. idolopoklonstvo ili Politeizam u prenesenom značenju.

Da bi čovjek prema islamskom učenju bio monoteist (ar. muvahid), mora vjerovati u sljedeće odrednice:

  • a) vjerovanje u Allahov rububijjet, tj. u to da je On Gospodar, Stvoritelj, Vladar i Onj koji upravlja svim pitanjima Njegovih stvorenja.
  • b) Vjerovanje u Njegov uluhijjet, tj. u to da samo On istinski zaslužuje da bude obožavan i da je svako božanstvo mimo Njega lažno.
  • c) Vjerovanje u Njegova imena (Esma ul-husna) i svojstva (sifat), tj da On Uzvišeni ima lijepa imena i uzvišena svojstva u koja treba vjerovati u svijetlu učenja Kur’ana i sunneta, te da se nikom drugom ne pripisuju osobine Boga Uzvišenog

Etimologija riječi

uredi

Korijen riječi je A-H-D, tako da na arapskom postoje izrazi:

  • Ahad - jedan
  • Tevhid - gdje T ima značenje napraviti, tako da tewhid doslovno znači napraviti jedno, ili u prenesenom značenju Bog je jedan.
  • Vahdat (ili vehdat) - jedinstvo
  • Vehid (ili vehad) - jedan je
  • Vahid (ili vahid) - prvi

Na arapskom, tevhid znači ujedinjenje ili objedinjenje, tj. ujediniti, objediniti ili ujedinjeno, objedinjeno. Drugim riječima, tevhid je glagol za muslimana, dok je Bog El-Vahid, jedno od 99 Allahovih imena.

Također pogledajte

uredi