Sveštenomučenik

Sveštenomučenik je naziv u pravoslavnoj crkvi za onog čovjeka koji je imao neki od svešteničkih činova (vladika, sveštenik ili đakon), a mučenički je postradao, nakon čega je od Crkve proglašen za svetitelja. Pravoslavna crkva slavi mnoge svece kao sveštenomučenike. Neki od njih su sveti sveštenomučenik Terapont, vladika crkve Sardijske iz 3. vijeka ^[1], sveštenomučenik Antinogen, vladika u Sebastiji iz 4. vijeka... Pored ostalih, Srpska pravoslavna crkva proslavlja i svoje sveštenomučenike, koji su uglavnom stradali u vrijeme vladavine Turaka i u Drugom svjetskom ratu. Tako su četvorica srpskih vladika i neki sveštenici, ubijeni od ustaša i komunista, proglašeni svetim sveštenomučenicima, iako ta riječ nužno ne piše na svim freskama ili ikonama: Petar Zimonjić - mitropolit dabrobosanski ^[2], Platon Jovanović - vladika banjalučki ^[3], Sava Trlajić - vladika gornjokarlovački ^[4], Joanikije Lipovac - mitropolit crnogorsko-primorski ^[5], sveštenik iz Našica Đorđe Bogić ^[6], sveštenik u mjestu Veljun Branko Dobrosavljević ^[7]... Od đakona, jedan od sveštenomučenika je sveti đakon Avakum, ubijen po odluci turske vlasti u Beogradu 1814. godine. ^[8]

Reference uredi