Sicilijansko večernje
Sicilijansko večernje[1] predstavlja simbolično prestanak anžuvinske vlasti nad Sicilijom 1282.[2] To je naziv za pobunu na Siciliji protiv vladavine Karla I Anžuvinskog. Papa Urban IV. je protiv njemačkog cara Fridriha II Hoenštaufovca pozvao u pomoć brata francuskog kralja, Karla I Anžuvinskog i predao mu Sicilijansku kraljevinu sa zadatkom da uništi njemačku vladavinu. Poslije pobjede nad Manfredom Hoenštaufovcem (sinom cara Fridriha II) kod Beneventa 1266. Karlo I i francuski feudalci su na Siciliji nametnuli stanovništvu visoke dadžbine. To je izazvalo revolt.
Pobuna je započela 31. marta 1282, za vrijeme večernje službe drugog dana Uskrsa (na uskršnji ponedjeljak). Na zvuk crkvenog zvona, koje je pozivalo na večernju službu, a koji je bio ugovoreni znak za početak pobune, Sicilijanci pod vodstvom Johana Proside napali su na francusku vojsku u Palermu. Izvori navode da su svi francuski feudalci bili pobijeni i da se Sicilija oslobodila Anžuvinaca. Pobunjenicima je pomogao španski kralj Pedro III. Njega su priznali za kralja Sicilije. Anžuvinci su zadržali južnu Italiju. Godine 1442. Alfons Aragonski će ujediniti Siciliju i južnu Italiju.
Reference
uredi- ^ "Sicilian Vespers | Rebellion, Massacre, Papacy | Britannica". www.britannica.com (jezik: engleski). Pristupljeno 2024-01-08.
- ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Sicilian Vespers". www.newadvent.org. Pristupljeno 2024-01-08.