Rebecca (1940)
film Alfreda Hitchcocka iz 1940.
Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Rebecca je film Alfreda Hitchcocka iz 1940. godine. To je bio njegov prvi "američki" film. Robert E. Sherwood i Joan Harrison adaptirali su istoimeni roman Daphne du Maurier (1938) u produkciji Davida O. Selznicka.
| Rebecca | |
|---|---|
_-_poster.jpg) | |
| Režiser | Alfred Hitchcock |
| Producent | David O. Selznick |
| Scenarist(i) |
|
| Narator | Joan Fontaine |
| Uloge | |
| Muzika | Franz Waxman |
| Žanr | Romantična drama / triler |
| Kinematografija | George Barnes |
| Montaža | W. Donn Hayes |
| Produkcija | Selznick International Pictures |
| Distributer | United Artists |
| Premijera | 12. april 1940. |
| Trajanje | 130 minuta |
| Zemlja | SAD |
| Jezik | Engleski |
| Budžet | 1.288.000 $ |
| Zarada | 6 miliona $ |
Radnja
urediU filmu su glavni likovi Maxim de Winter, njegova druga supruga te gđa Danvers, sluškinja pokojne supruge. Riječ je o sjećanjima koja kontroliraju De Wintera, njegovu sadašnju suprugu i gđu Danvers.
Radnja je većinom neizmijenjena u usporedbi s romanom. Hitchcock je, također, prešao preko holivudskog koda lezbijstva jer je sluškinja opsjednuta Rebeccom nakon njene smrti.
Glumci
uredi| Glumac | Uloga |
|---|---|
| Laurence Olivier | George Fortescu Maximillian "Maxim" de Winter |
| Joan Fontaine | druga gđa De Winter |
| George Sanders | Jack Favell |
| Judith Anderson | gđa Danvers |
| Nigel Bruce | major Giles Lacy |
| Reginald Denny | Frank Crawley |
| C. Aubrey Smith | pukovnik Julyan |
| Gladys Cooper | Beatrice Lacy |
| Florence Bates | gđa Edythe Van Hopper |
| Melville Cooper | Mrtvozornik |
| Leo G. Carroll | dr. Baker |
Hitchcockov kameo nalazi se pred kraj filma; vidimo ga izvan telefonske govornice dok Jack telefonira.
Nagrade
urediOsvojeni Oscari
uredi- Oscar za najbolji film (1940)
- Oscar za najbolju fotografiju (1940)
Neosvojeni Oscari
urediZanimljivosti
uredi- Više od 20 glumica testirano je za ulogu gđe de Winter, koja je na kraju otišla novopečenoj glumici Joan Fontaine. Jedna od njih bila je Vivien Leigh, koju je Laurence Olivier pokušao progurati, jer su bili par u to vrijeme.
- Ovo je bio drugi Hitchcockov film koji se temelji na romanu Daphne du Maurier (prvi je bio Krčma "Jamaica")
- Uprkos potrazi za lokacijom uzduž i poprijeko SAD-a, a posebno Nove Engleske, David O. Selznick nije bio u mogućnosti pronaći prikladno mjesto koje bi predstavilo Manderley, pa je morao pribjeći minijaturi umjesto toga, i to vrlo uvjerljivoj.
- Godine 1944. Edwina Levin MacDonald tužila je Selznicka, Daphne du Maurier, United Artists i Doubleday za plagijat. Tvrdila je da se film temelji na romanu Slijepi prozori i dobila je nepoznat iznos odštete.
- Olivier je užasno tretirao Joan Fontaine zato što je želio da njegova tadašnja djevojka Vivien Leigh igra glavnu ulogu. Ovo je prilično potreslo Fontaine, tako da Alfred Hitchcock odlučio kapitalizirati na tome tako što joj je rekao da je cijela glumačka ekipa mrzi, čime je postala stidljiva i tjeskobna – upravo ono što mu je bilo potrebno za njenu glumu.
- Ovo je bio prvi film koji je Hitchcock napravio s Davidom O. Selznickom. Hitchcock je radio sa scenaristom Robertom E. Sherwoodom i svojom pomoćnicom Joan Harrison u procesu pisanja scenarija. Ali, gotovo od početka snimanja bio je nezadovoljan Selznickom, koji je vodio kontrolni – a neki su to zvali opsesivni – način "produkcije".
- Zbog uspjeha ovog filma u Španiji, posebne jakne koje je Joan Fontaine nosila tokom snimanja filma počele su biti poznate kao "rebecas". Riječ "rebeca" još se koristi danas kad se govori o ovom odjevnom predmetu.
Vanjski linkovi
uredi
Commons ima datoteke na temu: Rebecca (1940)