Psihijatrijska bolnica Tokanui

Psihijatrijska bolnica Tokanui
Zvanični naziv:	Tokanui Psychiatric Hospital
Država:	Novi Zeland
Regija:	Waikato
Kotar:	Waipa
Osnovana:	1950-ih
Zatvorena:	1999.

Psihijatrijska bolnica Tokanui (Tokanui Psychiatric Hospital) je bila smjestena oko 14 kilometara jugistočno od Te Awamutu-a na Novom Zelandu.

Historija

Bolnica Tokanui je otvorena u julu 1912. i zatvorena u martu 1998. Prvi pacijenti su putovali vozom iz druge psihijatrijske bolnice u Velingtonu. Bolnica je na početku bila samoodrživa sa svojom farmom, pekarom, vešernicom čak i mjestom gdje se pravila odjeća za bolesnike. U njoj je u jednom periodu bilo preko hiljadu pacijenata, ali krajem 1960-ih, dolazi do njenog postepenog gašenja. Vlada je odlučila da više ne gradi zgrade u velikim psihijatrijsim bolnicama, a male psihijatrijske bolnice su postale dio opštih bolnica u urbanim područjima.

1980-ih se desio svjetski pokret za deinstitucionalizaciju i društvenu brigu i vlada je objavila plan za deistitucionalizaciju i slala medicinske sestre na školovanje u Veliku Britaniju. Mnogi zaposleni nisu mogli da vjeruju da bi se bolnica, koja je bila glavni poslodavac u ruralnoj oblasti i davala posao čitavim porodicama kroz generacije, mogla ikad zatvoriti. Misljenja su bila podijeljena i neki su mislili da bi trebala ostati otvorena a drugi da je vrijeme da se stvari rade drugačije.

Pacijenti koji su proveli godine života u bolnici su smatrali bolnicu svojim domom, drugi pacijenti koji su bili u bolnici kraće periode su se osjećali izolovano i nedostajale su im porodice i prijatelji. Gravitaciono područje bolnice je bio centralni dio sjevernog ostrva. Pacijentima iz ovog područja je bilo teško da održavaju kontakt sa svojim porodicama.

Bolnička uprava je namjeravala da u ranim 1990-im obezbijedi zgrade za smještaj u lokalnim zajednicama za intelektualno onemogućene i hronično mentalno bolesne i napravljena su dva fonda Rakau Ora, koji se sada zove Pathways, I Waikato Community Living Trust. U martu 1998. I posljednji pacijent, koji je dugo ležao u bolnici, je pronašao smještaj u lokalnoj zajednici.

Zemlja je bila oduzeta za bolnicu pod Public Works Act-om i vraćena je originalnim vlasnicima (lokalni ogranak Iwi). Većina zgrada je netaknuta, ali dom medicinskih sestara, odjeljenja G I H su srušeni.

Postoji i groblje na staroj bolničkoj farmi sa ostacima preko 500 pacijenata (Maora i Pakeha-a), sahranjenih između 1912. I 1968. Poslije toga su siromašni pacijenti sahranjivani na lokalnom groblju Te Awamutu. Farmom danas rukovodi Ministarstvo poljoprivrede, a na groblju postoji memorijani kamen.

Sadašnja upotreba

Bolnička farma korištena za poljoprivredna istraživanja 1970-ih. Bolničke zgrade su napuštene , mjesto se ne koristi samo je jedan dio ograđen za ispašu. 50 ili više zgrada koje je koristilo osoblje je iznajmljeno a bolnička kanalizacija na koju su spojene je još uvijek u upotrebi.

Obezbjeđenje

Vrjednije stvari su odnesene, ali su ostali bakarni oluci na nekim zgradama. Druge stvari koje bi mogle biti zanimljive lopovima su još na mjestu i nijedna zgrada još nije srušena. Postoji opasnost po zdravlje od azbestne izolacije pa su naoružani čuvari tamo 24 sata dnevno.