Razlika između verzija stranice "Ivo Andrić"

[[Književnik]] i [[diplomata]]. Najpoznatiji predstavnik jugoslovenskebosanskohercegovačke književnosti XX vijeka. Dobitnik [[Nobelova nagrada|nobelove nagrade]] za [[književnost]] [[1961]] za roman ''Na Drini ćuprija'' ([[1975]]).

Ivo Andrić rođen je 9. oktobra 1892 godine u [[Travnik|Travniku]], [[Bosna i Hercegovina|BiH]]. Dijetinjstvo je proveo u [[Višegrad |Višegradu]] gdje je završio osnovnu školu. Gimnaziju je učio u [[Sarajevo|Sarajevu]] , a [[filozofija|filozofiju]] - odsjek za slovenske književnosti i historiju u [[Zagreb|Zagrebu]], [[Beč|Beču]], [[Krakovo|Krakovu]] i [[Grac|Gracu]]. U periodu između [[Prvi sjetski rat|prvog]] i [[Drugi svjetski rat|drugog]] svjetskog rata nalazio se na poziciji izaslanika [[SFRJ|Jugoslovenske]] vlade u [[Berlinu|Berlin]]. Po izbijanju II svjetskog rata, a i zbog neslaganja sa vlastima u [[Beograd|Beogradu]] podnosi ostavku na mjesto ambasadora i vraća se u Beograd. Za vrijeme II svjetskog rata živi povučeno u svom stanu u Beogradu ne dozvoljavajući bilo kakvo štampanje i objavljivanje svojih djela. U isto vrijeme piše svoja najbolja djela koja če kasnije doživjeti svjetsku slavu. Umro je 13 marta [[1975]] godine u Beogradu. Uvek se izjašnjavao kao Jugosloven. Govorio je da mu je srpski narod uvek bio drag. Svojim člancima opisivao je Beograd i njegove stanovnike. Ali, rekao je da je Zeleni venac najružnije mesto ne svetu. Upravo je u tom delu Beograda i umro.