Razlika između verzija stranice "Wikipedia:Igralište"

'''Venecijanska utvrđenja od XVI do XVII vijeka''' su dio strategije obrane razvučenih granica [[Mletačka Republika|Mletačke Republike]]. [[Venecija]] je u tom najvažnijem periodu duge istorije Mletačke RepublikeostRepublike gradila tvrđave u brojnim gradovima koje je kontrolisala. Sama sebe nije utvrđivala na klasičan zidani način, već se odbrana same Venecije bazirala na razvijenoj mreži utvrđenja u bližoj i daljoj okolini i neposredno, putem lagune, kao prirodnog specifikuma ovog grada i položaja u njoj.<ref name="Azra">{{Cite web |url=https://de.scribd.com/document/405743603/AA5-Basic-Aleric |title=Ana Bašić Alerić, osvrt na: Mletačka vojna arhitektura na kopnu i na Jadranu između 16. i 17. stoljeća|work= de.scribd.com - pristupljeno 19. 11. 2021.}}</ref>

Mletački imperij se do 1500. godine proširio od [[Kipar|Kipra]] na istoku do granice s [[Milano|milanskim]] teritorijem na rijeci Adda na zapadu. Bila je to duga i uska teritorija kojoj je prijetila opasnost da bude presječena. Prva izgrađena tvrđava bila je Palmanova koja se smatra za idealni vojni grad 16. stoljeća. Svojom vizuelnom koherentnošću i disciplinom inspirirala je vojnu [[Arhitektura|arhitekturu]] evropskih gradova, bilo da su poput nje primjenjivali radijalni plan ili ortogonalnu mrežu ulica poput [[Valletta|Vallette]] na Malti. Palmanova i Valletta predstavljaju prototip grada nastao proučavanjem starorimske vojne i kolonijalne prakse, razrađen [[Renesansa|renesansnom]] teorijom idealnog grada i u brojnim humanističkim vojnim traktatima.

Ovaj veliki poduhvat Mletačke republike na velikom teritorijalnom području bio je moguć samo zahvaljujući upečatljivoj saradnji fortifikacijskih stručnjaka, ali i uredbama, društvenim modelima i novoj vrsti uprave kojom se mletačka kultura spajala s drugim kulturama istočne obale [[Jadransko more|Jadrana]].

Transnacionalna, serijska nominacija venecijanskih utvrđenja od XVI do XVII vijeka, prihvaćena je na 41. zasijedanju [[UNESCO]] Komiteta za [[Svjetska baština|svjetsku baštinu]] u [[Krakov]]u od 02-12. jula 2017. god. Upisano je šest pojedinačnih spomenika: utvrđeni gradovi [[Bergamo]], [[Peskijera del Garda]] i [[Palmanova]] iz [[Italija|Italije]], odbrambeni sistem [[Zadar|Zadra]] i tvrđava svetog Nikole u [[Šibenik]]u iz [[Hrvatska|Hrvatske]], te [[Kotorska tvrđava]] iz [[Crna Gora|Crne Gore]]. Utvrđenja se protežu na više od 1.000 km između regije [[Lombardija|Lombardije]] u Italiji i istočne obale [[Jadran]]aJadrana. Tvrđave su štitile Mletačku Republiku od drugih [[Evropa|evropskih]] sila na sjeverozapadu, a one na moru štitile su pomorske puteve i luke od Jadranskog mora do [[Levant]]a. Bile su neophodne za podršku širenju i autoritetu Republike. Uvođenje [[barut]]a dovelo je do značajnih pomaka u vojnoj tehnici i [[arhitektura|arhitekturi]] koji se ogledaju u dizajnu takozvanih bastiona, utvrđenja, koja su se proširila širom Evrope[[EvropaEvrope]]. <ref name="unesco">{{Cite web |url=http://whc.unesco.org/en/list/1533 |title=UNESCO: Mletačka vojna arhitektura između 16. i 17. stoljeća|work= UNESCO: svjetska baština - pristupljeno 19. 11. 2021}}</ref>

*{{cite book |last = Bašić Alerić |first = Ana |title = Mletačka vojna arhitektura na kopnu i na Jadranu između 16. i 17. stoljeća |url=https://morepress.unizd.hr/journals/index.php/arsadriatica/article/view/529 |publisher = Firenca, ur. Francesco Paolo Fiore, Olschki, 462 str. |yeardate = 2015. |isbn = 978-88-222-6371-1}}