Razlika između verzija stranice "Sedmi krstaški rat"

Marta 1250. godine, kralj Luj IX je konačno pokušao da se vrati u Damiettu, ali je u [[Bitka kod Fariskure|bici kod Fariskure]] zarobljen a njegova vojska uništena. Obolio je od [[Dizenterija|dizenterije]] ali je izliječen od strane jednog arapskog liječnika. U maju je otkupljen za 800.000 bezanta, od čega je polovina isplaćena prije nego je kralj napustio Egipat, a Damietta je prema ugovoru pripala muslimanima. Nakon toga, kralj je odmah napustio Egipat i pošao ka Akri, jednom od rijetkih preostalih uporišta krstaša u Siriji.<ref>Watterson, Barbara. The Egyptians. Blackwell Publishing, 1998. page 261</ref><ref>Al-Maqrizi</ref>

Nakon što je doživio neuspjeh na egipatskom tlu, Luj IX je sklopio savez sa Memlucima, koji su u to vrijeme bili rivali sultanata Damask, poslije čega je iz svoje nove baze u Akri počeo obnavljanjem drugih krstaških gradova, posebno Jaffe i Saide.<ref>Joinville and Villehardouin: Chronicles of the Crusades, translated by M.R.B. Shaw, pages 295-316, Penguin Classics: New York, 1963</ref> Iako je Kraljevine Kipar imala nominalnu vlast nad tim gradovima, Luj IX je [[de facto]] bio vladar tih teritorija. 1254. godine, nakon što mu je ponestalo novca javila se i potrebe njegovog prisustva u Francuskoj gdje mu je nedavno umrla majka, Blanka Kastiljska. Prije odlaska, uspostavio je francuski garnizon u Akri, glavnom gradu Kraljevine Jerusalem nakon pada njenog glavnog grada Jerusalema. Francuska kruna je vladala tim gradom do njegovog pada 1291.<ref>Keen, p. 94</ref> Njegov krstaški rat (sedmi po redu ukupno) je doživio neuspjeh pa i pored toga mnogi su ga smatrali svecom, a njegova slava mu je podarila još veći autoritet u Evropi, čak veći od autoriteta cara [[Sveto rimsko carstvo|Svetog rimskog carstva]]. I 1270. je pokušao još jedan krstaški rat koji je također završio neuspjehom.