Razlika između verzija stranice "Teritorijalna odbrana"

Invazija snaga [[Varšavski pakt|Varšavskog pakta]] [[1968.|1968]] na [[Čehoslovačka|Čehoslovačku]] ([[Praško proljeće]]) dovelo je JNA u težak položaj. Naoružanje JNA se te ključne godine sastojalo pretežno od zaplijenjenog oružja iz [[Drugi svjetski rat|Drugog svjetskog rata]]. Vojna industrija SFRJ nije tada imala kapacitet proizvodnje teškog oružja, koje je za potrebe JNA iz [[SSSR]]-a uvoženo. Vrhovna komanda je imala procjenu da u slučaju invazije neke susjedne države na SFRJ , JNA bi bila u stanju da zaustavi prvi val napada, ali ne i u slučaju napada neke supersile ([[USA|SAD]] ili SSSR). Ipak Vrhovna komanda bila je i mišljenja da [[NATO]] nikada ne bi tolerisao eventualni napad snaga Varšavskog pakta na SFRJ kao ni obrnuto. Tadašnja JNA je trošila 22% državnog budžeta pa je povećavanje broja redovnih vojnika, iz finansijskih razloga, bilo ograničeno. Tražila se jeftinija mogućnost odbrane koja bi se zasnivala na tradicijma partizanske borbe u Drugom svjetskom ratu.<ref name="TO" />

Veličina TO jedinica ovisila je o broju stanovnika dotične opštine. Seoska područja su imala [[desetina (vojska)|desetine]] i [[vod (vojska)|vodove]], manji gradovi [[četa (vojska)|čete]] i [[bataljon (vojska)|bataljone]], a veliki [[brigada (vojska)|brigade]].

U slučaju napada TO bi služila isključivo kao druga linija odbrane. Raspolagala je sa oko 1000 instruktora i bila u stanju da u roku od 24 sata [[mobilizacija (vojska)|mobiliše]] oko 1.5 miliona ljudi. Planirano je bilo da taj broj dostigne i 3 miliona . Uz jedinice [[Civilna zaštita|civilne zaštite]] moglo se mobilisati ukupno 5 miliona ljudi što je 1978 predstavljalo oko 25% stanovništva bivše SFRJ. Značajan doprinos izgrađivanju TO-a dao je [[general]] [[Džemil Šarac]].<ref name="TO" />