Petar, kralj Ugarske
Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Petar (mađarski: Péter Orseolo; italijanski: Pietro Orseolo d'Ungheria; 1010 – 1046), poznatiji kao Petar Venecijanski (mađarski: Velencei Péter), bio je kralj Ugarske dva puta. Prvi put je naslijedio svog strica Stjepana I 1038. godine. Njegovo favoriziranje stranih dvorjana je izazvalo ustanak koji je okončan 1041. godine njegovom abdikacijom. Petar je ponovo došao na vlast 1044. godine uz pomoć cara Svetog rimskog carstva Henrika III. On je prihvatio carev suverenitet tokom svoje vladavine, koja je završena 1046. godine nakon paganskog ustanka. Mađarske hronike govore da je Petar pogubljen po naredbi svog nasljednika Andrije I.
| Petar | |
|---|---|
 | |
| Kralj Ugarske | |
| Vladavina | 1038–1041. 1044–1046. |
| Prethodnik | Stjepan I Samuilo |
| Nasljednik | Samuilo Andrija I |
| Dinastija | Orseolo |
| Otac | Oton Orseolo |
| Rođenje | 1010. Venecija |
| Smrt | 1046. Székesfehérvár |
| Mjesto sahrane | Pečuhska katedrala |
Biografija
urediRani život
urediPetar je rođen u Veneciji kao jedini sin venecijanskog dužda Otona Orseola. Njegova majka je bila sestra Stjepana I, prvog kralja Ugarske. Historičar Gyula Kristó sugeriše da je rođen 1010. godine. Nakon svrgnuća njegovog oca 1026. godine, Petar je pobjegao u Ugarsku gdje ga je stric postavio za komandanta kraljevske vojske. Nakon smrti jedinog Stjepanovog sina 1031. godine, Stjepanov rođak Vazul je imao najjače pravo na prijestolje. Međutim, kako bi učvrstio hrišćanstvo kralj Stjepan I ga je zanemario i proglasio Petra svojim nasljednikom. Uvidjevši da nema podršku kralja, Vazul je skovao zavjeru s namjerom da se kralj ubije. Po Stjepanovoj naredbi, Vazul je zajedno sa svojim sinovima Leventom, Andrijom i Belom oslijepljen. Nakon toga je Petar položio zakletvu da će poštovati imovinu Stjepanove supruge, kraljice Gisele, što ukazuje na to da je imao napet odnos sa njom.