Pavao Štoos
Pavao Štoos (Dubravica, 10. decembar 1806. - Pokupsko, 30. mart 1862), hrvatski pjesnik, svećenik i narodni preporoditelj.
Pavao Štoos | |
|---|---|
 | |
| Rođenje | 10. decembar 1806. |
| Smrt | 30. mart 1862 (55 godina) |
| Zanimanje | svećenik i književnik |
Pohađao je Klasičnu gimnaziju u Zagrebu koju je završio 1828. godine.[1] U Zagrebu je završio bogosloviju, jedno je vrijeme bio biskupski tajnik, a od 1842. godine bio je župnik u Pokupskom.
Pavao Štoos je zapažena ličnost među hrvatskim domoljubima, autor je poznate elegije Kip domovine vu početku leta 1831, saradnik Gajeve Danice, domoljub zabrinut zbog tuđinskoga tlačenja i odnarođavanja domaćih ljudi (vre i svoj jezik zabit Horvati hote ter drugi narod postati). Štoos je pesimistično gledao na naše prilike i zemlju vidio u tamnici i mraku (srce od plača ne mrem zdržati).
Osim književnosti bavio se i muzikom i štampao 1858. Kitice srkvenih pjesama s npjevima. Autor je i pjesme Poziv u kolo ilirsko.
Godine 1862. postaje zagrebački kanonik, ali je umro prije nego je primio svoju dužnost.
Stav o celibatu uredi
O celibatu je zapisao: Samo ukidanjem celibata mogu se skršiti apsolutističke težnje rimokatoličke crkve, jer upravo pomoću celibatskog svečenstva Rim realizira svoje apsolutističke planove. Odgojen u jezuitskom, internacionalnom duhu rimokatoličke crkve, a nevezan nikakvim krvnim vezama za svoj narod - upravo celibatski svećenik predstavlja onu slijepu vojsku rimskog pontifeksa, vojsku koja se diže protiv vlastitog naroda, samo da bi ispunila papine zapovijedi. [2]
Reference uredi
- ^ Koprek, Ivan, Thesaurus Archigymnasii, Zbornik radova u prigodi 400. godišnjice Klasične gimnazije u Zagrebu (1607-2007), Zagreb, 2007, str. 910, ISBN 978-953-95772-0-7
- ^ Берић, Душан (1984). Славонска Војна граница у Револуцији 1848 - 1849. Загреб-Сарајево. str. 181. CS1 održavanje: nepreporučeni parametar (link)