Jules Bordet
Jules Jean Baptiste Vincent Bordet (13. juni 1870. Soignies, Belgija − 6. april 1961, Bruxelles) bio je belgijski imunolog i mikrobiolog. Po njemu je nazvan bakterijski rod Bordetella. Nobelova nagrada za fiziologiju ili medicinu dodijeljena mu je 1919. godine za otkrića u vezi s imunitetom.
| Jules Bordet | |
|---|---|
 | |
| Rođenje | 13. juli 1870. Soignies, Belgija |
| Smrt | 6. april 1961 (90 godina) Bruxelles, Belgija |
| Narodnost | Belgijanac |
| Polje | Imunologija i Mikrobiologija |
| Institucija | Tokijski tehnološki institut |
| Alma mater | Slobodni univerzitet u Briselu |
| Poznat(a) po | pojašnjenju mehanizma autofagije |
| Istaknute nagrade | Nobelova nagrada za fiziologiju ili medicinu (1919) Cameronova nagrada za terapiju Univerziteta u Edinburghu |
Rani period života i obrazovanje uredi
Bordet je rođen u Soigniesu u Belgiji. Diplomirao je 1892. kao doktor medicine na Slobodnom univerzitetu u Briselu nakon čega je započeo rad na Pasterovom institutu u Parizu 1894. godine u laboratoriju Ilje Iljiča Mečnjikova, koji je upravo otkrio fagocitozu bakterije s bijelim krvnim zrncima, izraz ćelijskog imuniteta.
Karijera uredi
Godine 1895. Bordet je otkrio da se bakteriolitički efekat stečenih specifičnih antitijela značajno pojačava in vivo prisustvom urođenih komponenata seruma koje je nazvao aleksin (ali koje su danas poznate kao komplementi). Četiri godine kasnije, 1899. godine, opisao je sličan destruktivni proces koji uključuje komplement, "hemolizu", u kojoj dolazi do pucanja ili "liziranja" stranih crvenih krvnih zrnaca nakon izlaganja imunološkom serumu. 1900. godine napustio je Pariz kako bi osnovao Pasterov institut u Briselu, ali nastavio je intenzivno raditi na mehanizmima uključenim u akciju komplementa. Ove studije postale su osnova za metode ispitivanja fiksacije komplementa koje su omogućile razvoj seroloških testova na sifilis (konkretno, razvoj Wassermannovog testa kojeg je razvio njemački bakteriolog August von Wassermann). Ista tehnika se danas koristi kod serološkog testiranja drugih mnogobrojnih bolesti.
Zajedno s Octaveom Gengouom 1906. godine izolirao je Bordetella pertussis, gram-negativni aerobni patogeni kokobacil roda Bordetella u čistoj kulturi i definisao ga kao uzrok velikog kašlja. Godine 1907. postao je profesor bakteriologije na Univerzitetu Libre de Bruxelles.
Nagrade i priznanja uredi
U martu 1916. godine izabran je za stranog člana Kraljevskog društva[1] a 1930. održao je i Croonianovovo predavanje.[2] Tokom ovog predavanja Bordet je također zaključio da bakteriofagi, "nevidljivi virusi" koje je otkrio Félix d'Hérelle a koji ubijaju bakterije, nisu postojali i da su se bakterije uništile postupkom autolize. Ova teorija je oborena 1941. kada su objavljene prve fotografije bakteriofaga napravljene elektronskim mikroskopom.[3] Nobelova nagrada za fiziologiju ili medicinu dodijeljena mu je 1919. godine za otkrića u vezi s imunitetom.
Bordet je umro 1961. godine i pokopan je na groblju Ixelles u Briselu.
Godine 1919. je postao član Kraljevske akademije za nauku, književnost i likovnu umjetnost u Belgiji.[4] Godine 1921. mu je dodijeljena Cameronova nagrada za terapiju Univerziteta u Edinburghu. Jedna željeznička stanica u Briselu nazvana je po njemu.
Također pogledajte uredi
Reference uredi
- ^ Oakley, C. L. (1962). "Jules Jean Baptiste Vincent Bordet 1870-1961". Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society. 8: 18–25. doi:10.1098/rsbm.1962.0002.
- ^ "Librart and Archive Catalogue". Royal society. Pristupljeno 18. 12. 2010.[trajno mrtav link]
- ^ Hausler, Thomas (2007) Viruses Vs. Superbugs: A Solution to the Antibiotics Crisis? Palgrave Macmillan. ISBN 0230551939
- ^ Index biographique des membres et associés de l'Académie royale de Belgique (1769–2005).