J. M. G. Le Clézio

Jean-Marie Gustave Le Clézio (francuski: [ʒɑ̃ maʁi ɡystav lə klezjo]; rođen 13. aprila 1940), obično identifikovan kao JMG Le Clézio, jest pisac i profesor francuske i mauricijiske nacionalnosti. Autor je više od četrdeset djela, nagrađen je 1963. godine Prix Renaudot za roman Le Procès-Verbal i Nobelovom nagradom za književnost 2008. za životno djelo, kao „autor novih odlazaka, poetske avanture i senzualne ekstaze, istraživač čovječanstvo izvan i ispod vladajuće civilizacije".[1]

Le Cléziova majka rođena je u gradu Nici na francuskoj rivijeri, njegov otac na ostrvu Mauricijus (koje je bilo u britanskom vlasništvu, ali mu je otac bio etnički Bretonac). I preci njegovog oca i njegove majke bili su porijeklom iz Morbihana, na južnoj obali Bretanje.[2] Njegov predak po ocu François Alexis Le Clézio pobjegao je iz Francuske 1798. godine i nastanio se sa suprugom i kćerkom na Mauricijusu, koji je tada bio francuska kolonija, ali će ubrzo preći u britanske ruke. Kolonistima je bilo dozvoljeno da zadrže svoje običaje i upotrebu francuskog jezika. Le Klezio nikada nije živeo na Mauricijusu duže od nekoliko meseci, ali je izjavio da sebe smatra i Francuzom i Mauricijusom.[3][4] Ima dvojno francusko i državljanstvo Mauricijusa (Mauricijus je stekao nezavisnost 1968.) i Mauricijus naziva svojom "malom domovinom".[5][6]

Le Klezio je rođen u Nici, rodnom gradu njegove majke, tokom Drugog svjetskog rata kada je njegov otac služio u britanskoj vojsci u Nigeriji.[7] Odrastao je u Roquebillièreu, malom selu blizu Nice do 1948. godine kada su se on, njegova majka i brat ukrcali na brod da se pridruže njegovom ocu u Nigeriji. Njegov roman Onitsha iz 1991. djelimično je autobiografski. U eseju iz 2004. prisjetio se svog djetinjstva u Nigeriji i odnosa sa roditeljima.

Nakon studija na Univerzitetu Bristol u Engleskoj od 1958. do 1959.[8] Le Clézio je završio dodiplomske studije na Institutu d'études littéraires u Nici. Godine 1964. Le Klezio je magistrirao na Univerzitetu u Provansi sa tezom o Henriju Mišou.[9]

Reference

uredi
  1. ^ "The Nobel Prize in Literature 2008". Nobelprize.org. Pristupljeno 9. 10. 2008.
  2. ^ Tahourdin, Adrian (21. 4. 2006). "A Frenchman and a Geographer". 5th paragraph. London: review is taken from the TLS. Arhivirano s originala, 4. 9. 2011. Pristupljeno 9. 12. 2008. "Le Clézio's family were originally from Morbihan on the west coast of Brittany. At the time of the Revolution, one of his ancestors, who had refused to enlist in the Revolutionary Army because they had insisted he cut his long hair, fled France with the intention of reaching India, but disembarked on Mauritius, and stayed there
  3. ^ "Internet might have stopped Hitler". comcast.net. 7. 12. 2008. Arhivirano s originala, 9. 12. 2008. Pristupljeno 12. 12. 2008. Though he was born in France, Le Clézio's father is British and he holds dual nationality with Mauritius, where his family has roots
  4. ^ "A Frenchman and a geographer". Adrian Tahourdin. London: The Times Literary Supplement. 21. 4. 2006. Arhivirano s originala, 4. 9. 2011. Pristupljeno 11. 12. 2008. "Le Clezio regards himself as Franco-Mauritian
  5. ^ Angelique Chrisafis (10. 10. 2008). "Nobel award restores French literary pride". The Guardian. London. He has joint Mauritian citizenship and calls the island his "little fatherland
  6. ^ Bremner, Charles (9. 10. 2008). "Jean-Marie Gustave Le Clezio wins the 2008 Nobel Literature Prize". Times Online. London. Arhivirano s originala, 16. 6. 2011. Pristupljeno 9. 10. 2008. Le Clézio, who was born in Nice and has lived in England, New Mexico and South Korea, said that he was touched by the honour. He mentioned his British father, a surgeon, and his childhood in Mauritius and Nigeria. "I was born of a mix, like many people currently in Europe," he said.
  7. ^ della Fazia Amoia, Alba; Alba Amoia; Bettina Liebowitz (2009). Multicultural Writers Since 1945. Westport, Connecticut: Greenwood Publishing Group. str. 313–318. ISBN 978-0-313-30688-4.
  8. ^ "Jean-Marie Gustave Le Clézio wins Nobel Prize". University of Bristol. 10. 10. 2008. Pristupljeno 7. 11. 2008.
  9. ^ Marshall, Bill; Cristina Johnston. France and the Americas. ABC-CLIO, 2005. ISBN 1-85109-411-3. p.697