Idries Shah
Idries Shah (arapski: سيد إدريس هاشمي Sayed Idries el-Hashimi) (16. juni 1924. – 23. novambar 1996.) bio je pisac i učitelj u sufijskoj tradiciji koji je napisao više od tri desetine knjiga o temama u rasponu od psihologije i duhovnosti do putopisa i kulturoloških studija, također je bio vodeći mislilac 20. stoljeća.
Idries Shah | |
|---|---|
 | |
| Rođenje | 16. juni 1924. |
| Smrt | 23. novembar 1996. |
| Pokret | Sufizam |
| Religija | Islam |
Rođen u Indiji, potomak je porodice afganistanskih plemića. Shah je odrastao uglavnom u Engleskoj. Njegova rana djela bila su usredotočena na magiju i čarobnjaštvo. 1960. osnovao je izdavačku kuću Octagon Press, štampajući prevode sufijskih klasika, kao i vlastite naslove. Njegov prvobitni rad bio je pod nazivom Sufije, koji se pojavio 1964. godine, te je bio dobro primljen u međunarodnim okvirima. 1965. godine Shah je osnovao Institut za kulturna istraživanja, londonsku obrazovnu dobrotvornu organizaciju posvećenu proučavanju ljudskog ponašanja i kulture. Slična organizacija, Institut za proučavanje ljudskog znanja (ISHK), osnovana je u Sjedinjenim Državama pod upravom profesora psihologije sa Univerziteta Stanford, Roberta Ornsteina, kojeg je Shah imenovao za svog zamjenika u SAD-u.
U svojim spisima Shah je predstavio sufizam kao univerzalni oblik mudrosti. Naglašavajući da sufizam nije statičan, već se uvijek prilagođavao trenutnom vremenu, mjestu i ljudima, uokvirio je svoje učenje prema zapadnjačkim psihološkim terminima. Shah je koristio tradicionalne poučne priče i tekstove koji su sadržavali više slojna značenja osmišljena da pokrenu samorefleksiju kod čitatelja. Najpoznatiji je po svojim zbirkama šaljivih priča Nasredina hodže.[1]
Reference uredi
- ^ Idries Shah, 99. sufijskih priča, s. 9