Hendrik Elias
Hendrik Josef Elias (12. juni 1902. – 2. februar 1973.), belgijski političar, flamanski nacionalist, kolaboracionist za vrijeme Drugog svjetskog rata.[1]
Hendrik Elias | |
---|---|
Rođenje | Machelen, Belgija | 12. juni 1902.
Smrt | 2. februar 1973 Ukkel, Belgija | (70 godina)
Zanimanje | političar |
Političku karijeru je počeo 1930. kao sekretar Vlaams Nationale Volkspartij i zastupnik u belgijskom parlamentu za općinu Gent-Eeklo u periodu od 1932. do 1944. Po osnivanju Flamanske nacionalne unije 1933. pridružio se novoj stranci i ubrzo je postao vodeći pripadnik umjerene stranačke struje. Nakon njemačke invazije postavljen je za gradonačelnika Genta, iako se protivio planovima o pripajanju Flandrije Trećem Reichu i zagovarao labaviju zajednicu.
Nakon smrti stranačkog vođe Stafa De Clercqa, 1942., Elias je preuzeo njegovu ulogu. Kao vodeći čovjek najvažnije kolaboracionističke organizacije trudio se zaustaviti regrutaciju Flamanaca u Waffen-SS i raspustiti Hitlerovuomladinu. Krajem rata je ipak počeo bliže sarađivati s nacistima u strahu od jačanja komunista.
Napredovanjem Saveznika na zapadnom ratištu, Elias je 1944. pobjegao iz Belgije u Njemačku; tamo je u egzilu djelovao belgijski kolaboracionistički pokret, ali on nije učestvovao u njemu. Nakon što su ga Francuzi uhapsili, izručen je Belgiji gdje je isprva osuđen na smrtnu kaznu koja je kasnije zamijenjena doživotnim zatvorom; ipak je pušten 24. decembra 1959. Godine 1971. objavio je autobiografiju, Vijfentwintig Jaar Vlaamse Bewiging.
Reference
uredi- ^ De Wever, Bruno. Elias, Hendrik. https://encyclopedievlaamsebeweging.be https://encyclopedievlaamsebeweging.be/nl/elias-hendrik. Parametar
|title=
nedostaje ili je prazan (pomoć); Vanjski link u parametru|publisher=
(pomoć)