Hemizigot i hemizigotnost su pojave kada je u diploidnoj hromosomskoj garnituri organizma prisutan samo jedan od dva parna hromosoma. Tada se ćelija ili organizam označavaju kao hemizigoti. Hemizigotnost je također kada nedostaje jedna kopija gena, ili u heterogametskom spolovima, kada gen se nalazi na polovini broja hromosoma. Kod organizama u kojem je mužjak heterogametski, kao što su ljudi, gotovo svi geni X-vezani geni su hemizigotni. Nisu samo oni malobrojni, koji se nalaze na onom dijelu Y hromosoma koji ima homologni segment na hromosomu X.[1]

Transgeni miševi, koji su generirani nakon egzogenog mikroinjektiranje DNK u embrionski pronukleus, također se smatraju hemizigotima, budući da se za uvedeni alel očekuje uključenje u samo jednu kopiju svakog lokusa. Takav se organizam kasnije može križati se homozigotom i održavati kao inbred linija, kako bi se smanjila potreba potvrde genotipova svakog legla.[2][3]

Do hemizigotnosti dovode i mutacije na jednom hromosomu, kada njegov alel-parnjak i sam mutant ostaju u hemizigotnom stanju. Hemizigotne posljedice ima i delecija (gubitak) dijela hromosoma, kada svi lokusi ma neoštećenom hromosomu gube alele-parnjake sa izgubljenog dijela homologa.

Reference

uredi
  1. ^ Hadžiselimović R. (2005): Bioantropologija – Biodiverzitet recentnog čovjeka. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo, ISBN 9958-9344-2-6.
  2. ^ King R. C., Stransfield W. D. (1998): Dictionary of genetics. Oxford niversity Press, New York, Oxford, ISBN 0-19-50944-1-7; ISBN 0-19-509442-5.
  3. ^ Hadžiselimović R., Pojskić N. (2005): Uvod u humanu imunogenetiku. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo, ISBN 9958-9344-3-4.

Također pogledajte

uredi