Neslavno slavna Florence
Neslavno slavna Florence (engleski: Florence Foster Jenkins) biografska je dramska komedija snimljena 2016. u režiji Stephena Frearsa a scenarij je napisao Nicholas Martin. U filmu glumi Meryl Streep kao Florence Foster Jenkins, bogata njujorška nasljednica koja je postala operna pjevačica poznata po svom bolnom nedostatku dara pjevanja. Hugh Grant igra njenog supruga i menadžera po imenu St. Clair Bayfield, koji je i šekspirijanski glumac. Ostali članovi glumačke ekipe su: Simon Helberg, Rebecca Ferguson i Nina Arianda.
| Neslavno slavna Florence | |
|---|---|
 | |
| Izvorni naslov | Florence Foster Jenkins |
| Režiser | Stephen Frears |
| Producent | |
| Scenarist(i) | Nicholas Martin |
| Uloge | |
| Muzika | Alexandre Desplat |
| Kinematografija | Danny Cohen |
| Montaža | Valerio Bonelli |
| Produkcija | |
| Distributer |
|
| Premijera | 23. april 2016. |
| Trajanje | 110 minuta[1] |
| Zemlja | |
| Jezik | engleski |
| Budžet | 29 miliona dolara[2] |
| Zarada | 44,3 miliona dolara[2] |
Snimanje je počelo u maju 2015. godine, a premijera je održana u Londonu 12. aprila 2016. godine.[3][4] Na 74. dodjeli Zlatnog globusa nominiran je u četiri kategorije: za najbolji film - komedija ili mjuzikl, najboljeg glumca i glumicu (Grant i Streep) u kategoriji komedije ili mjuzikla, te za najboljeg sporednog glumca (Helberg).[5]
Radnja
urediFlorence Foster Jenkins (Meryl Streep) je njujorška bogata nasljednica i pripadnica visokog društva koja je osnovala Verdijev klub pošto je gajila strastvenu ljubav za operu i muziku. Trenutno je 1944. godina a Sjedinjene Američke Države su u sred Drugog svjetskog rata; Florence je mišljenja da je "muzika važnija nego ikad." Engleski šekspirijanski glumac, St. Clair Bayfield (Hugh Grant), je njen suprug i menadžer. Uprkos tome što su u braku, Florence i Bayfield žive u odvojenim stanovima. Ona ima stan u gradu, dok je on nastanjen u kući sa svojom tajnom ljubavnicom, Kathleen Weatherley (Rebecca Ferguson). Florence dugo godina pati od sifilisa, koji je dobila od svog prvog muža. Bolest je izazvala različite zdravstvene probleme, pa mora uzimati lijekove koji imaju toksične neželjene efekte, kao što su živa i arsen. Zbog straha od prenošenja bolesti na Bayfielda, ona i dalje apstinira od seksualnih odnosa u braku, a Bayfield zadovoljava svoje seksualne nagone sa Kathleen.
Florence odlučuje da nastavi sa časovima pevanja, koje je prethodno zanemarivala. Ona zapošljava pijanistu Cosme McMoona (Simon Helberg) i upoznaje ga sa njenim vokalnim instruktorom, Carlom Edwardsom (David Haig), pomoćnikom dirigenta Metropolitan opere. McMoon je šokiran otkrićem da je Florence užasna pjevačica, ali Bayfield i Edwards se pretvaraju da je ona divna, dajući McMoonu žestoko upozorenje da je ne kritizira.
Bayfield upriličuje mali recital, za koji lično bira ljude kojima je dozvoljeno da kupuju karte. U noći predstave, lojalni članovi Verdi kluba sjede i slušaju uz dužno poštovanje, ali drugi se jedva suzdržavaju od smijeha. Osjećajući se ohrabrena od strane dobre kritike njenog recitala, ona odlučuje da snimi ploču svog pjevanja kao božićni poklon za članove Verdi kluba. Florence daje McMoonu kopiju ploče, i tom prilikom se prisjeća kako Bayfield nije uvijek bio vrlo uspješan glumac i da je ona sakrivala negativne komentare kako bi zaštila njegova osjećanja. Ona također otkriva McMoonu detalje svoje biografije kao pijanistice i nastavnice, i da je nekada kao dijete svirala za predsjednika. McMoon u ovom trenutku shvata da Florence i nije tako muzički neuka kao što je mislio, i tako jača njihovo prijateljstvo.
Florence i McMoon zajedno pišu i izvode izvorne pjesme, od kojih se jedna emitira na radiju, ali su Bayfield i Kathleen bili šokirani i užasnuti uprkos činjenici da su mnogi slušaoci uživali u njenoj muzici, smatrajući to sve komičnim. Sa ovim porastom popularnosti, Florence obavještava Bayfielda da je dobila odobrenje za koncert jednu noć u Carnegie Hallu i da će podijeliti hiljadu karata vojnicima. Bayfield pokušava da je odvrati od toga, ali ne uspijeva. Bayfield je pod strestom zbog predstojećeg koncerta, a sve kulminira kada se u baru sukobljava sa grupom ljudi koji slušaju i ismijavaju se sa pjesmom Florence i McMoona; Kathleen se ne može naviknuti zbog nedostatka pažnje i ostavlja ga. McMoon se povjerava Bayfieldu da strahuje da će ga recital poniziti do te mjere da će mu upropastiti karijeru. Bayfield odgovara da je on napustio svoju glumačku karijeru da bi podržao svoju ženu i poziva McMoona da učini isto zbog njihovog prijateljstva. McMoon se slaže, i ushićen je što će barem dobiti priliku da svira u Carnegie Hallu.
Koncertna dvorana je prepuna, a tu su prisutni Cole Porter i Tallulah Bankhead. Kada Florence počinje sa pjevanjem, vojnici se smiju i urlaju. Međutim, njene pristalice i odani prijatelji, grde ih i onda navijaju za nju da nastavi pjevanje. Ona veselo nastavlja sa svojim nastupom. U međuvremenu, urednik New York Posta, odbija da nastavi slušati njeno pjevanje, obećavajući očajnom Bayfieldu da će da napiše osuđujuću kritiku recitala. Bayfield, uz pomoć McMoona, počinje sa kupovinom svakog primjerka New York Posta koji se nalazi u neposrednoj blizini koncertne dvorane i baca ih u smeće. Nakon što ju je par mladih ljudi podsjetio na sarkastične komentare o njenoj izvedbi, aludirajući na New York Post, Florence pronalazi kopiju novina u kanti za smeće preko puta dvorane i uznemirena pada u nesvijest. Dok je umirala u krevetu, sa Bayfieldom pored nje, Florence se sjeća anđeoskog kostima koji je nosila na koncertu i zamišlja sebe kako pjeva lijepe opere. Ona zamišlja da su ona, McMoon i Bayfield završili koncert sa trijumfalnim ovacijama. Ona ponosno ističe da iako ljudi mogu da kažu da ona ne može" da pjeva, niko ne može da kaže da ona "nije" pjevala. Zatim mirno umire.
Uloge
uredi- Meryl Streep – Florence Foster Jenkins
- Hugh Grant – St. Clair Bayfield
- Simon Helberg – Cosmé McMoon
- Rebecca Ferguson – Kathleen Weatherley
- Nina Arianda – Agnes Stark
- John Kavanagh – Arturo Toscanini
- David Haig – Carlo Edwards
- Bríd Brennan – Kitty
- Stanley Townsend – Phineas Stark
- Allan Corduner – John Totten
- Christian McKay – Earl Wilson
- John Sessions – Dr. Hermann
- Pat Starr – Gertrude Vanderbilt Whitney
- Aida Garifullina – Lily Pons
- Mark Arnold – Cole Porter
- Nat Luurtsema – Tallulah Bankhead
Kritike
urediPreglednik filmova Rotten Tomatoes izvještava da je 87% kritičara dalo filmu rejting "Certified Fresh", na osnovu 190 recenzija sa prosječnom ocjenom od 7.1/10, s komentarom sajta koji navodi: "Florence Foster Jenkins donosi dirljivu, za publiku punu oduševljenja dramsku komediju sa svojom vjerovali ili ne pričom - i prikazuje svoj slučaj pravde sa pouzdano sjajnim nastupom zvijezde Meryl Streep.[6]
Reference
uredi- ^ "FLORENCE FOSTER JENKINS (PG)". British Board of Film Classification. 11. 3. 2016. Arhivirano s originala, 22. 10. 2016. Pristupljeno 11. 3. 2016.
- ^ a b "Florence Foster Jenkins (2016)". The Numbers. Arhivirano s originala, 9. 6. 2016. Pristupljeno 3. 10. 2016.
- ^ "Florence Foster Jenkins London premiere April 12". simplystreep.com. Pristupljeno 25. 8. 2016.
- ^ "London premiere of Florence Foster Jenkins". starwatchbyline.com. Arhivirano s originala, 11. 9. 2016. Pristupljeno 25. 8. 2016.
- ^ "Nagrade na imdb.com". imdb.com. Pristupljeno 3. 1. 2017.
- ^ "Florence Foster Jenkins". rottentomatoes.com. 22. 1. 2017. Pristupljeno 22. 1. 2017.
Vanjski linkovi
uredi- Zvanični sajt
- Neslavno slavna Florence na IMDb-ju
- Neslavno slavna Florence na History vs. Hollywood
- The Florence Foster Jenkins West End play "Glorious!" Arhivirano 15. 6. 2015. na Wayback Machine Peter Quilter internet stranica
- Kritika filma na sajtu thehollywoodnews.com
- Neslavno slavna Florence na Rotten Tomatoesu
- Neslavno slavna Florence na Metacriticu