Ferdinand I, kralj Aragonije
Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Ferdinand I (španski: Fernando I; 27. novembar 1380 – 2. april 1416), poznat kao Ferdinand Pravedni i Ferdinand Iskreni, bio je kralj Aragona, Valencije, Majorke, Sardinije, Korzike i Sicilije, vojvoda Atine i Neopatrije, te grof Barcelone, Roussillona i Cerdanye od 1412. do 1416. Također je bio i regent Kastilje od 1406. do 1416.
| Ferdinand I | |
|---|---|
 | |
| Kralj Aragonije, Valencije, Majorke, Sardinije, i Sicilije | |
| Vladavina | 1412 – 2. april 1416. |
| Prethodnik | Martin |
| Nasljednik | Alfons V |
| Supružnik | Eleonora od Alburquerquea |
| Djeca | Alfons V, kralj Aragonije Marija Aragonska Ivan II, kralj Aragonije Henrik, vojvoda od Alburquerquea Eleonora Aragonska |
| Dinastija | Trastámara |
| Otac | Ivan I, kralj Kastilje |
| Majka | Eleonora Aragonska |
| Rođenje | 27. novembar 1380. |
| Smrt | 2. april 1416. |
Biografija
urediBio je mlađi sin kastiljskog kralja Ivana I i Eleonore Aragonske.
Godine 1406, po smrti njegovog starijeg brata, kastiljskog kralja Henrika III, kastiljski plemići su mu predložili da zbace njegovog bratića, Ivana II, i da njega postave za kralja. Ferdinand je odbio, te je sa bratovom udovicom, Katarinom Lankasterskom, preuzeo regentstvo za vrijeme Ivanove maloljetnosti. Ubrzo je upao u sukobe s kraljicom Katarinom, te su oni podijelili upravu nad kraljevinom, i to tako da je Ferdinandu ostao južni dio. Nakon Ferdinandove smrti Katarina je dobila de facto vlast nad cijelom kraljevinom.
Nakon što je Ferdinandov dajdža, aragonski kralj Martin, umro bez potomstva, Ferdinand je bio od strane plemstva izabran za kralja Aragonije umjesto maloljetnog kastiljskog kralja Ivana II koji je po primogenituri bio zakonski nasljednik.
Godine 1414. Ferdinand je stvorio titulu princa od Girone koja je za aragosnkog prijestolonasljednika trebala imati istu funkciju kao i titula princa od Asturije za kastiljskog prijestolonasljednika.
Najznačajnije postignuće u njegovoj kratkoj vladavini bio je dogovor iz 1416. kojim je zbacio protupapu Benedikta XIII. Sahranjen je u aragonskoj kraljevskoj grobnici u manasturu Poblet, u veličanstvenom grobu sagrađenom po zapovijedi njegovig sina i nasljednika, Alfonsa V.
Ferdinandov život opisao je italijanski humanista, Lorenzo Valla, u svom djelu Historiarum Ferdinandi regis Aragonum libri.
Ferdinandova supruga je bila Eleonora od Alburquerquea, a njihova djeca su bili:
- Alfons V, kralj Aragonije
- Marija Aragonska, supruga kastiljskog kralja Ivana II
- Ivan II, kralj Aragonije
- Henrik, vojvoda od Alburquerquea
- Eleonora Aragonska, supruga portugalskog kralja Eduarda
- Petar Aragonski
- Sančo Aragonski
Naslijedio ga je najstariji sin, Alfons V.
| Prethodnik: Martin |
Kralj Aragonije, Majorke, Valencije, Sardinije i Sicilije 1412–1416 |
Nasljednik: Alfons V |
