Amarant (boja)
Amarant, FD&C crvena br. 2, E123, C.I. Food crvena 9, kisela crvena 27, azorubin S ili C.I. 16185 je tamno crvena do ljubičasta azo boja koja se nekad koristila za bojenje hrane i kozmetičkih preparata, ali je od 1976. godine zabranjena njena upotreba u SAD od strane Agencije za hranu i lijekove SAD (FDA) jer se sumnja da je kancerogena.[1] Obično se javlja u obliku trinatrijske soli. Izgleda je crvenkasto-smeđeg, tamno crvenog do ljubičastog praha koji je rastvorljiv u vodi. Na temperaturi preko 120 °C se raspada bez topljenja. Njena vodena otopina ima maksimalnu apsorpciju na oko 520 nm.[2] Amarant je anionska boja. Može se dodavati prirodnim i vještačkim vlaknima, koži, papiru i drugim materijalima. Kao aditiv označena je E-brojem E 123. Kao i sve azo boje, amarant se tokom 20. vijeka dobijao iz ugljenog katrana, dok se u modernoj hemijskoj sintezi dobija kao naftni nusproizvod.
| Amarant | |
|---|---|
 | |
| Općenito | |
| Hemijski spoj | Amarant |
| Druga imena | E123, C.I. food crvena 9, azorubin S, kisela crvena 27, C.I. 16185 |
| Molekularna formula | C20H11N2Na3O10S3 |
| CAS registarski broj | 915-67-3 |
| Kratki opis | tamno crvena supstanca |
| Osobine1 | |
| Molarna masa | 604,47305 g/mol |
| Agregatno stanje | čvrsto |
| Tačka topljenja | 120 °C (raspada se) |
| Rastvorljivost | rastvorljiva u vodi |
| 1 Gdje god je moguće korištene su SI jedinice. Ako nije drugačije naznačeno, dati podaci vrijede pri standardnim uslovima. | |
U mnogim zemljama upotreba amaranta nije zabranjena. U Ujedinjenom Kraljevstvu još uvijek se koristi za bojenje ušećerenog voća za isticanje boje, naprimjer, višanja. Ime amarant dobila je po istoimenoj biljci Amaranthus caudatus koja ima karakterističnu crvenu boju i jestive sjemenke bogate bjelančevinama.