Crkva svetog Donata u Zadru

Crkva sv. Donata (izvorno Presveto Trojstvo) najvredniji je spomenik predromaničke arhitekture ranog srednjeg vijeka (9. st.) u Hrvatskoj i simbol grada Zadra, a zbog svog osebujnog oblika jedan je od najznačajnijih. te vrste u Evropi.

Crkva sv. Donata sa zvonikom katedrale Sv. Stošije u pozadini.

Istočne apside crkve sv. Donata.

Prema vrsti gradnje, prati forme dvorskih crkava kružnog tlocrta od ranovizantijskog do karolinškog perioda. Ipak, zbog grube monumentalnosti (visine 27 i širine 22 metra), neobičnog cilindričnog oblika i dvostrukog unutrašnjeg prostora, ističe se svojom originalnošću, bez direktnih modela. Prema predaji, sagradio ju je zadarski biskup sv. Donata u 9. veku, a spominje ga u 10. veku u svom čuvenom delu "O državnom upravljanju" vizantijski car Konstantin Porfirogenet. Prvobitno je bila posvećena Svetom Trojstvu, a ime Sv. Donata se počela zvati Donata tek u 15. vijeku.

Izgled

Crkva je građena u stilu starohrvatskih arhitektonskih rješenja s obiljem žbuke i lomljenog kamena. Većina arhitektonskog ukrasa, kao i monolitni stubovi u crkvi, su antičkog porijekla i uglavnom potiču sa razrušenog rimskog foruma. Kada su istraživanjima razotkriveni temelji građevine, pojavio se čitav niz tambura rimskih stubova na kojima počiva crkvena građevina podignuta direktno na ostacima foruma.

Graditeljska ideja crkve sastoji se od dvije koncentrične cilindrične zidne konstrukcije oko središnjeg kružnog prostora poput njihovih indirektnih modela - bazilike sv. Vitale u Raveni i dvorska katedrala Karla Velikog u Aachenu. Širi valjak čini vanjski obodni zid crkve, kojemu su u cijeloj visini dvokatnog prostora u istočnom smjeru dograđene tri polukružne apside. Troapsidno svetište sa radijalno postavljenim apsidama stvaralački je doprinos koji crkvu čini bližom srednjovjekovnoj gradnji nego arhitektonskom izrazu kasne antike.

Vanjska površina zida ukrašena je plitkim stepenicama, a unutrašnja polukružnim nišama. Prozori su takođe raspoređeni među merdevinama. Periferni zid je podijeljen na prizemlje i kat. U visini prvog sprata, periferna zidna konstrukcija je povezana sa centralnim cilindrom, formirajući tako galeriju na spratu u centralnom prostoru.

Centralni kružni prostor jedinstven je u punoj visini objekta, a zatvoren je užom cilindričnom zidnom konstrukcijom koja se završava centralnim tamburom sa plitkim konusnim krovom. U prizemlju se ova konstrukcija oslanja na šest monumentalnih pilona, ​​međusobno povezanih lukovima, i dva monolitna stupa koji se sa tri luka otvaraju prema apsidama. Prostorno kretanje unutar ovog sakralnog objekta je aktivno i podređeno vertikali centralnog prostora. Isti raspored se ponavlja i na prvom spratu, ali su tamo otvori znatno niži. Do galerije (matrone) se dolazi vijugavim stepenicama koje vode u njeno predvorje.

Prostranost je minimalna i pored velikog broja prozorskih otvora, jer je svjetlost raspršena i ne dopire do udaljenih dijelova. Masivnost, čvrstoća zida, arkada i prozora, gotovo da nema elementa skulpturalne disekcije.

Crkva ima troja vrata: glavna su smještena direktno nasuprot svetilišta, a bočna s njene lijeve i desne strane. Prvobitno zamišljena kao samostojeći objekat, ova crkva je vjerovatno tokom izgradnje dobila nekoliko dogradnji, pa je postala sastavni dio kompleksa episkopskih zgrada uz katedralu sv. Stošije. Tako je napravljeno predvorje (narteks) koje je vodilo do katedrale. Priprata je posljednji put obnavljana u 18. stoljeću, od kada datiraju prozori na spratu. Na prvom spratu južne strane crkve nalaze se tri velika zazidana prozora koji su nekada vodili u prostor prigrađen uz južni zid crkve i koji je srušen u 20. vijeku.

Matrona crkve sv. Donata, Zadar, 9. vjeka.

Crkva je dugo bila izvan sakralne funkcije, a od 1893. do 1954. godine u njoj se nalazio Arheološki muzej Zadar.

Sveti Donat ima izvanredne akustičke karakteristike, pa je desetljećima domaćin muzičkih manifestacija poznatog međunarodnog festivala srednjovjekovne i renesansne muzike Muzičke večeri u St. Donat

Korištenje

Crkva je dugo izvan sakralne funkcije, a od 1893. do 1954. u njoj se nalazio zadarski Arheološki muzej.

Sveti Donat ima izvanredne akustičke krakteristike, pa se u njemu već desetljećima održavaju glazbene priredbe poznatog međunarodnog festivala srednjovjekovne i renesansne glazbe Glazbene večeri u sv. Donatu.

Poveznice

• Starohrvatska umjetnost
• San Vitale
• Dvorska kapela Karla Velikog
• Crkvena umjetnost u Hrvatskoj
• Crkvena arhitektura u Hrvatskoj

Reference

• Jadranka Damjanov, Likovna umjetnost 1, Školska knjiga, Zagreb, 1971. ISBN 953-0-20101-5 
• Radovan Ivančević, Tresor Artistique de la Croatie, Jugoslovenska revija, Motovun, 1986.
• Antun Karaman, Opća povijest umjetnosti, Školska knjiga, Zagreb, 2004. ISBN 953-0-21319-0