Cement (zub)

Cement (lat. substantia ossea s. crusta petrosa) je mineralizovano vezivno tkivo, koje prekriva dentin u predjelu anatomskog korijena zuba. U 65% slučajeva cement blago prekriva caklinu u predjelu vrata zuba, u 25% slučajeva oni se dodiruju, a u 10% slučajeva cement i gleđ se ne dodiruju i dentin ostaje nezaštićen. Po strukturi je sličan kostima i sadrži 32% organskih i 68% neorganskih materija. Cement je najdeblji u predjelu vrha (1-2mm) i račvanja korijenova. Prožet je sistemom kanalića i laguna, kroz koje prolaze tanke fibrile koje fiksiraju zub za okolnu alveolu, a slično dentinu, cement se stvara tokom cijelog života i ima veliki reparatorni potencijal.

Dijelovi zuba uključujući cement

Stvaranje cementa

Cement nastaje kao sekretni produkt cementoblasta, ćelija koje se nalaze na površini korijena u periodoncijumu. Razlikuju se dve vrste cementa: primarni ili acelularni i sekundarni ili celularni. On se stvara slojevito i prvoformirani sloj cementa je acelularan (ne sadrži ćelije). Kasnije, u toku dalje cementogeneze, pojedine ćelije bivaju zarobljene i okružene sa svih strana cementom. One se nazivaju cementociti i smeštene su u tzv. lagunama ili cementoplastima. Na taj način nastaje sekundarni ili celularni cement koji može da sadrži i sitne krvne sudove, posebno u onim dijelovima korijena gde postoje deblji slojevi ovog tkiva. Cementociti šalju veliki broj produžetaka kroz cementne kanaliće i tako se anastomozuju (povezuju) sa drugim zarobljenim ćelijama.

Građa

Između mineralizovanih struktura cementa nalazi se organski matriks. On je građen od amorfne intercelularne supstance i dva tipa kolagenih vlakana. Vremenom i matriks biva mineralizovan i na taj način ukupna debljina cementa tokom života može da se utrostruči. Kroz cement prolaze Šarpejeva kolagena vlakna koja se pružaju od periodoncijuma do dentina, ali i izdanci cementocita koju stupaju u vezu sa Tomasovim vlaknima dentina i tako uspostavljaju vezu između dentina i cementa.

Također pogledajte

• Dentin