Interfejs komandne linije
Interfejs komandne linije (eng. Command-line interface, CLI) jest način komunikacije sa kojom korisnik izdaje naredbe programu u tekstualnom obliku.
Većina operativnih sistema ima interfejs u ljusci za dvosmjerni pristup funkcijama ili servisima operativnog sistema. Takav način komunikacije je korisnicima bio uobičajen na računarskim terminalima iz sredine 1960-ih, a nastavio se koristiti tokom 1970-ih i 1980-ih na VAX/VMS, Unix sistemima i ličnim računarskim sistemima, uključujući MS-DOS, CP/M i Apple DOS.
Danas obični korisnici skoro i da ne vide komandnu liniju, već se oslanjaju na grafički korisnički interfejs. Ipak, mnogi programeri softvera, sistemski administratori i napredni korisnici i dalje u velikoj mjeri koriste interfejs komandne linije za bolje i brže izvršavanje zadataka, konfiguraciju uređaja ili pristup programima i nekim funkcijama koje nisu dostupne putem grafičkog interfejsa.
Anatomija ljuske komandne linije
urediStandardni šablon komandne linije[1][2] je:
Odzivnik komanda parametar1 parametar2 parametar3...
- Odzivnik (eng. Prompt) pokazuje da program čeka na vas da upišete nešto.
- Komanda
- Interna – prepoznaje i obrađuje sam prevodilac naredbenog retka i ne ovisi o nijednoj vanjskoj izvršnoj datoteci.
- Uključena – zasebna izvršna datoteka koja se uglavnom smatra dijelom operativnog okruženja i uvijek je uključena u operativni sistem.
- Vanjska – vanjske izvršne datoteke koje nisu dio osnovnog OS-a, ali mogu biti dodane od strane drugih aplikacija
- param1, 2, 3 itd. – neobvezni parametri koje pruža klijent. Format i značenje parametara ovisi o naredbi. Parametri mogu biti ili argumenti ili opcije .
Jednostavni CLI prikazat će odzivnik, prihvatiti "komandnu liniju" koju je korisnik potvrdio tipkom Enter, a zatim izvršiti navedenu naredbu i pružiti tekstualni prikaz rezultata ili poruku o grešci.
Komandna linija
urediKomandna linija je je niz (jednog ili više) znakova koji se koriste u interfejsu komandne linije koja pokazuje spremnost za prihvatanje naredbi. Odzivnik poziva korisnika na akciju. Odzivnik obično završava jednim od znakova $
, %
, #
, :
, >
i često uključuje ostale informacije, poput putanje trenutnog direktorija u kojem radi i imena hosta.
Na mnogim Unix i sličnim sistemima, odzivnik obično završava sa $
ili %
ako je korisnik normalni korisnik, ili kao #
ako je korisnik superuser ("root" u Unix terminologiji).
Argumenti
urediArgument ili parametar komandne linije je podatak koji se programu pruža prilikom pokretanja. Program može imati mnogo argumenata komandne linije koji identificiraju izvore ili odredišta informacija ili koji mijenjaju rad programa.