Azap

Azap

Azap je pripadnik posebnog roda vojske u Osmanlijskom Carstvu. U mornarici su služili kao puškari, a u kopnenoj vojsci kao pješadija. Drugo značenje riječi je neženja, kao i bećar. Azapi su bili dobrovoljci koji su bili plaćeni tokom kampanje te su mogli napustiti vojsku kad god su to htjeli. U početku Azapi su bili samo Anatolijski Turci, iako je krajem 16. vijeka bilo Muslimana iz osmanske pokrajine mogla uvrstiti kao Azap. Glavna uloga Azapa se borio kao pješadijski strijelci. Osim poslova u vojsci mnogi su imati posao kao i čuvari. Kao volonteri Azapi su imali širok asortiman oružja. Pored pole oružja su bili naoružani sa različitim buzdovanima, lukovima, sabljama. Alufa im se kretala od 5 - 15 akci. Age su im se zvale azapage ili azebage. U kapetanijama Dubica, Banja Luka i Mostar bili su kapetani age prvog dzemata nefera. Bilo je i raznih pomoćnih snaga koje su igrale važniju ulogu u pograničnim oblastima kao što je i Bosna, gdje je bila potrebna vojna aktivnost tokom cijele godine. U Slavoniji postoje danas katolički Hrvati sa prezimenom Azapović, koje je nastalo od naziva azap. Bili su nekadašnja turska vojska, ali nisu otišli s Turcima, nego su se kasnije pokatoličili.