Ahmad Shamlou
Ahmad Shamlou (perzijski: احمد شاملو ) (12. decembar 1925. — 24. juli 2000.) je bio perzijski pjesnik,[1] pisac i novinar. Njegova poezija je u početku bila pod značajnim uticajem prvog perzijskog moderniste Nima Youshija.
Ahmad Shamlou | |
|---|---|
 iranski moderni pisac i novinar | |
| Rođenje | 12. decembar 1925. Teheran, Iran |
| Smrt | 24. juli 2000 (74 godine) Teheran, Iran |
Shalmouova poezija je kompleksna, ali je jednostavna njegova slikovitost koja u velikoj mjeri doprinosi intenzitetu pjesama. On kao osnovu koristi tradicionalne iranske slike koje iranska publika već poznaje još od autora poput Omera Hajjama ili Hafiza. S druge strane, u njegovoj poeziji nalazi se dosta personificiranih oksimorona zbijenih sa nestvarnom kombinacijom apstraktnog i konkretnog, što su mnogi ljubitelji tradicionalne poezije našli odbojnim.
Shamlou je uradio i veliki broj prevoda sa njemačkog i francuskog, a i njegova djela su prevedena na brojne svjetske jezike. Njegovo djelo u šest tomova Ketab-e Koucheh (Knjiga drvoreda) je u velikoj mjeri doprinijelo razumjevanju iranskog jezika, folklora i tradicionalnih ubjeđenja. Bio je nomnovan za Nobelovu nagradu 1984.[2]
Djela
uredi- Zaboravljene melodije (1948)
- Čelik i emocije (1954)
- Svjež zrak (1958)
- Bašta ogledala (1961)
- Ayda u ogledalu (1965)
- Ayda, drvo, bodež i sjećanja (1966)
- Phoenix pod kišom (1967)
- Prašnjive elegije (1970)
- Cvjetanje u magli (1971)
- Ibrahim u vatri (1973)
- Bodež u posudi (1977)
- Priča o kćerkama Majke More (1978)
Reference
uredi- ^ "Ahmad Shamlou". Words Without Borders. Pristupljeno 31. 3. 2022.
- ^ "Ahmad Shamlou". shamloupoems.com. Pristupljeno 31. 3. 2022.