Čovjek za sva vremena (1966)
Čovjek za sva vremena filmska je adaptacija Roberta Bolta i Constance Willis po istoimenoj Boltovoj pozorišnoj predstavi. Glavnu ulogu tumači Paul Scofield, trijumfalno ponavljajući svoju teatarsku ulogu Sir Thomasa Morea. Glavna tema filma je Moreovo tvrdoglavo katoličko odbijanje da prizna raskid Henrika VIII s katoličanstvom i razvod od svoje prve žene.[2]
Čovjek za sva vremena | |
---|---|
Režiser | Fred Zinnemann |
Producent | Fred Zinnemann |
Scenarist(i) | Robert Bolt Constance Willis |
Uloge | Paul Scofield Wendy Hiller Leo McKern Robert Shaw Orson Welles Susannah York |
Muzika | Georges Delerue |
Žanr | Biografija, drama |
Kinematografija | Ted Moore |
Montaža | Ralph Kemplen |
Produkcija | Highland Films |
Distributer | Columbia Pictures |
Premijera | 12. decembar 1966. |
Trajanje | 120 minuta |
Zemlja | SAD |
Jezik | Engleski |
Budžet | 2 miliona $ |
Zarada | 25 miliona $[1] |
Radnja
urediThomas More (Paul Scofield) je u sukobu s Henrikom VIII (Robert Shaw) zbog kraljeve želje da se razvede od svoje žene, Katarine Aragonske, da bi zatim oženio Anne Boleyn. More shvata da bi Katolička crkva smatrala kralja heretikom. More, novoimenovani kancelar, stiče mnogo poštovanja zato što je izričit u održavanju veza s Rimom, tako da Henrik VIII ispada nerazuman što izaziva njegov bijes. Budući da kralj postaje sve ljući, on pokušava diskreditirati Morea zakonskim igrama, ali taj pokušaj propada. More osjeća opasnost koja mu prijeti i odlučuje da bi najbolje bilo da se povuče u miran život. Nažalost, Moreova ostavka nije prihvaćena od kralja sve dok on ne odobri njegov razvod. More, međutim, odbija ovaj zahtjev. Henrik provodi zakon koji mu omogućava da ima apsolutnu moć odlučivanja o engleskim vjerskim pitanjima, raskidajući s Rimom i tako osnivajući Englesku crkvu. Zatim sprovodi zakon koji proglašava da bilo koji član kraljevske palate je izdajnik ukoliko ne potpiše. Moreovo odbijanje predodređuje mu sudbinu da bude pogubljen, ali on će ostati zapamćen kao duboko principijelan "čovjek za sva vremena."
Uloge
uredi- Paul Scofield - Thomas More
- Wendy Hiller - Alice More
- Leo McKern - Cromwell
- Robert Shaw - Henrik VIII
- Orson Welles - kardinal Wolsey
- Susannah York - Margaret
- Nigel Davenport - grof od Norfolka
- John Hurt - Rich
- Corin Redgrave - Roper
- Colin Blakely - Matthew
- Cyril Luckham - nadbiskup Cranmer
- Jack Gwillim - glavni sudija
Nagrade
urediOscari
uredi- Oscar za najbolji film
- Ted Moore - Oscar za najbolju fotografiju
- Paul Scofield - Oscar za najbolju glavnu mušku ulogu
- Fred Zinnemann - Oscar za najbolju režiju
- Elizabeth Haffenden, Joan Bridge - Oscar za najbolji kostim
- Robert Bolt - Oscar za najbolji adaptirani scenarij
- Najbolji film
- Paul Scofield - najbolji glumac
- John Box - najbolji scenograf
- Ted Moore - najbolji fotograf
- Elizabeth Haffenden, Joan Bridge - najbolji kostim
- Robert Bolt - najbolji scenarist
- Najbolji film
- Paul Scofield - najbolji glumac
- Fred Zinnemann - najbolji režiser
- Robert Bolt - najbolji scenarist
Ostale nagrade
uredi- Fred Zinnemann - najbolji režiser - Udruženje američkih filmskih režisera, nagrada Udruženja filmskih kritičara New Yorka,
- Paul Scofield - najbolji glumac - nagrada Udruženja filmskih kritičara Kansas Cityja, New Yorka, Moskovski međunarodni filmski festival
- Robert Shaw - najbolji sporedni gluac - nagrada Udruženja filmskih kritičara Kansas Cityja
- Najbolji film - nagrada Udruženj filmskih kritičara New Yorka
- Robert Bolt - najbolji scenarist - nagrada Udruženja filmskih kritičara New Yorka, nagrada Udruženja pisaca Velike Britanije [1]
Zanimljivosti
uredi- Richard Burton odbio je ulogu Thomasa Morea.
- Kamioni puni stiropora su bili naručeni da simuliraju snježnu atmosferu. Odmah nakon dostave pravi snijeg je počeo da pada.
- Isprva, producenti su željeli Laurencea Oliviera kao Thomasa Morea i Aleca Guinnessa kao Wolseya, ali režiser Fred Zinnemann je insistirao da se uloge dodijele Paulu Scofieldu i Orsonu Wellesu.
- Originalna teatarska predstava imala je premijeru u ANTA Playhouse (New York) 21. novembra 1961. i ukupno je održano 637 predstava u kojima je glumio Paul Scofield.
- Da bi sačuvali budžet ispod dva miliona dolara, svi su glumci morali pristati na smanjenje plaća. Jedini glumci koji su primili plaće više od 10.000 funti bili su Orson Welles, Paul Scofield i Susannah York.
- Scene sa suđenja i pogubljenja su bazirane na zapisima očevidaca, koji su bili objavljeni anonimno u pariskim novinama 4. augusta 1535.
- Na kraju filma More bere cvat sa drveta zvano Aesculus hippocastanum; takva vrsta drveta pojavila se u Evropi tek u 17. vijeku s dolaskom Turaka.[1]
Kritike
urediProducent-režiser Fred Zinnemann spojio je sve elemente snimanja filma u odličnu, zgodnu i uzbudljivu verziju Čovjeka za sva vremena.
...politička, religiozna i lična elegancija doba je oživjela i film se koncentrira na impresivnu čvrstinu sir Thomasa Morea...
– Donald J. Levit, ReelTalk Movie Reviews
Prethodi: | Oscar za najbolji film 1965. |
Slijedi: |
Moje pjesme, moji snovi | U vrelini noći |
Reference
urediVanjski linkovi
uredi- Čovjek za sva vremena na IMDb-ju