Sljepoća je pojam koji označava stanje slabe vidne percepcije, odnosno nesposobnost vidnog sistema da prenosi podražaje.

Slijepa osoba sa psom-vodičem u Braziliji, Brazil

Razvijene su različite skale koje opisuju i mjere stepen gubitka vida i definiraju sljepoću.[1] Potpuna sljepoća je totalna odsutnost percepcije vidljivog svjetla i klinički se označava kao NLP, skraćenica od engleskog: no light perception (nema opažanja svjetlosti).[1] Pojam sljepoće se često koristi za opisivanje značajnog gubitka vida, iako postoji određen vid opažanja svjetlosti i predmeta. Takva vrsta sljepoće opisuje postojanje opažanja svjetlosti kod kojeg se ne mogu raspoznati predmeti nego samo raspoznavanje tame od svjetlosti i općenitog opažanja položaja izvora svjetlosti. Svjetska zdravstvena organizacija (WHO) definira slabovidnost kao smanjenje vida manje od 20/60 (6/18), ali jednako ili bolje od 20/200 (6/60), ili gubitak vidnog polja na manje od 20 stepeni kod bolje vidnog oka uz najbolju moguću vidnu korekciju. Sljepoća se definira vidljivost manja od 20/400 (6/120), ili gubitak vidnog polja na manje od 10 stepeni kod bolje vidnog oka uz najbolju moguću vidnu korekciju.[2][3]

Prema podacima iz 2012. godine u svijetu živi oko 285 miliona ljudi sa slabijim vidom, od kojih 246 miliona spada u kategoriju slabovidnosti, a oko 39 miliona osoba se smatraju potpuno slijepim.[3] Većina slabovidnih osoba žive u zemljama u razvoju i u prosjeku su iznad 50 godina starosti.[3]

Reference

uredi
  1. ^ a b "International Council of Ophthalmology" (PDF). Arhivirano s originala (PDF), 21. 9. 2009. Pristupljeno 8. 5. 2014.
  2. ^ http://www3.who.int/icd/currentversion/fr-icd.htm[mrtav link]
  3. ^ a b c "Visual impairment and blindness Fact Sheet N°282". World Health Organization. Pristupljeno 4. 5. 2014. Nepoznati parametar |datum= zanemaren (prijedlog zamjene: |date=) (pomoć)