Simfonija br. 13 (Mozart)

Simfonija br. 13 u F-duru, KV 112, Wolfganga Amadeusa Mozarta, napisana je u italijanskom gradu Milanu tokom jeseni 1771. Simfonija je u četiri stavka, od kojih je drugi komponiran samo za gudače. Treći stavak je menuet, koji je možda već ranije bio napisan, a zatim dodan u simfoniju. Autorski rukopis prikazuje menuet koji je svojeručno kopirao Leopold Mozart. Engleski muzički izdavač i komentator Nicholas Kenyon opisuje Simfoniju br. 13 kao posljednju u "konvencionalnom režimu" - poslije toga "mi smo u početku drugog svijeta."

Simfonijski stavci i muzička instrumentacija

Simfonija br. 13 u F-duru je komponirana za: gudače, 2 oboe, 2 roga, 2 fagota i basso continuo.

1. Allegro, 3/4
2. Andante, 2/4
3. Menuet — Trio, 3/4
4. Molto allegro, 3/8

Uvod u stavak Allegro:

Uvod u stavak Andante:

Uvod u stavak Menuet:

Uvod u Trio:

Uvod u stavak Molto allegro:

Informacija o premijernoj izvedbi

Prva vjerovatna izvedba ove simfonije bila je na koncertu koji su izveli Leopold Mozart i Wolfgang Amadeus Mozart u rezidenciji Alberta Michaela von Mayra, 22. ili 23. novembra 1771. Na ovom koncertu je također moguċe da je premijerno bila izvedena i Mozartova Simfonija br 12.

Literatura

• Dearling, Robert: The Music of Wolfgang Amadeus Mozart: The Symphonies Associated University Presses Ltd, London 1982 ISBN 0-8386-2335-2
• Kenyon, Nicholas: The Pegasus Pocket Guide to Mozart Pegasus Books, New York 2006 ISBN 1-933648-23-6
• Zaslaw, Neal:Mozart's Symphonies: Context, Performance Practice, Reception OUP, Oxford 1991 ISBN 0-19-816286-3