Simfonija br. 13 (Mozart)
Simfonija br. 13 u F-duru, KV 112, Wolfganga Amadeusa Mozarta, napisana je u italijanskom gradu Milanu tokom jeseni 1771. Simfonija je u četiri stavka, od kojih je drugi komponiran samo za gudače. Treći stavak je menuet, koji je možda već ranije bio napisan, a zatim dodan u simfoniju. Autorski rukopis prikazuje menuet koji je svojeručno kopirao Leopold Mozart. Engleski muzički izdavač i komentator Nicholas Kenyon opisuje Simfoniju br. 13 kao posljednju u "konvencionalnom režimu" - poslije toga "mi smo u početku drugog svijeta."
Simfonijski stavci i muzička instrumentacija
urediSimfonija br. 13 u F-duru je komponirana za: gudače, 2 oboe, 2 roga, 2 fagota i basso continuo.
Uvod u stavak Allegro:
Uvod u stavak Andante:
Uvod u stavak Menuet:
Uvod u Trio:
Uvod u stavak Molto allegro:
Informacija o premijernoj izvedbi
urediPrva vjerovatna izvedba ove simfonije bila je na koncertu koji su izveli Leopold Mozart i Wolfgang Amadeus Mozart u rezidenciji Alberta Michaela von Mayra, 22. ili 23. novembra 1771. Na ovom koncertu je također moguċe da je premijerno bila izvedena i Mozartova Simfonija br 12.
Literatura
uredi- Dearling, Robert: The Music of Wolfgang Amadeus Mozart: The Symphonies Associated University Presses Ltd, London 1982 ISBN 0-8386-2335-2
- Kenyon, Nicholas: The Pegasus Pocket Guide to Mozart Pegasus Books, New York 2006 ISBN 1-933648-23-6
- Zaslaw, Neal:Mozart's Symphonies: Context, Performance Practice, Reception OUP, Oxford 1991 ISBN 0-19-816286-3