Rudnici kremena Spiennes

Neolitski rudnici kremena u Spiennesu nalaze se u valonskom selu Spiennes, sjeveroistočno od Monsa, Belgija. Spadaju među najveće i najranije Neolitske rudnike u zapadnoj Evropi. Rudnici su bili aktivni u periodu između 4.300. i 2.200 p.n.e. Označeni kao izuzetni po raznolikosti tehnoloških rješenja koja su se koristeila tokom eksploatacije, zajedno sa okolnim područjem stavljeni su 2000. god. na UNESCO-ovu listu svjetske baštine.

Neolitski rudnici kremena Spiennes

Svjetska baština
Lokacija	Belgija
Kriterij	i, iii, iv
Referenca	1006
Uvrštenje	2000. (24. sjednica)
Površina	172 ha
Sajt
Koordinate	N50 25 50.772 E3 58 43.644

Lokalitet je danas mješavina livada i obradivog zemljišta. Pod zemljom je velika mreža galerija povezanih sa površinom vertikalnim oknima izgrađenim u vrijeme eksploatacije. Mnoštvo obrađenog kremena i slični ostaci slikovito ilustriraju ondašnja rudarska tehnička rješenja, koja su koristile neoliteske populacije kako bi eksploatisali velike naslage rudarskog materijala neophodnog za proizvodnju oruđa i kulturnu evoluciju općenito.

Rudnici su otkriveni 1843. godine, a prva istraživanja obavljena su 1867. god. tokom izgradnje željeznice. Rrezultati su predstavljeni na Međunarodnom prahistorijskom kongresu održanom u Briselu 1872. godine. Kasnije su vršena povremena istraživanja.

Neolitsko stanovništvo koristilo je različite tehnike od kojih je najzanimljivija iskopavanje bunara prečnika od 0,8 do 1,20 m, sa dubinom do 16 metara. Ti bunari su im omogućavali podvlačenje ispod velikih blokova kremena (do 2 m dužine), zatim oslobađanje od bočnih zidova, spuštanje i na kraju rezanje i vađenje ploča teških nekoliko stotina kg. Uz rudarska okna pronađeni su ostaci brojnih radionica za proizvodnju oruđa i oružja, gdje su se od ploča rezali grubi oblici, a poliranjem dobijao konačni izgled. Najbrojniji proizvod bile su sjekire koje su se koristile za krčenje šuma i za oblikovanje drveta prilikom izgradnje koliba i kanua.