Program "Gemini"
Ovom članku potrebna je jezička standardizacija, preuređivanje ili reorganizacija. |
Svemirska letjelica McDonnell Gemini | ||
---|---|---|
Gemini 7 u orbiti, pogled iz letjelice Gemini 6. | ||
Volumen: | 2,55 m3 | 90 ft3 |
Težine | ||
Retrogradni modul: | 591 kg | 1303 lb |
Servisni modul: | 1277 kg | 2815 lb |
Ukupno: | 3851 kg | 8490 lb |
Raketni motori | ||
Retro (čvrsto gorivo) x 4: | 11,12 kN | 2500 lbf ea |
Kontrolni sistem povratka (N2O4/MMHH) x 16: | 111 N | 25 lbf ea |
OAMS (N2O4/MMHH) x 2: |
378 N | 85 lbf ea |
OAMS (N2O4/MMHH) x 6: |
445 N | 100 lbf ea |
OAMS (N2O4/MMHH) x 8: |
111 N | 25 lbf ea |
Performanse | ||
Izdržljivost: | 14 dana | 206 orbita |
Apogej: | 402 km | 250 milja |
Perigej: | 160 km | 100 milja |
Letjelica delta v: | 222 m/s | 728 ft/s |
Dijagram letjelice Gemini | ||
Dijagram letjelice Gemini (NASA) | ||
McDonnell Gemini Spacecraft |
Program Gemini (eng. Gemini Program, također Projekt Gemini) bio je drugi program svemirskih letova s ljudskom posadom NASA-e, civilne svemirske agencije vlade Sjedinjenih Država. Program Gemini proveden je između programa Mercury i Apollo, s deset letova s ljudskom posadom 1965. i 1966. Cilj programa bio je razvoj metoda naprednog svemirskog leta, posebno onih potrebnih za program Apollo, čiji je cilj bio slijetanje čovjeka na Mjesec. Misije programa Gemini uključivale su letove dovoljno dugačke za putovanja do Mjeseca i natrag, prvu američku svemirsku šetnju, i nove orbitalne manevre uključujući randevu i pristajanje. Sve misije programa Gemini s ljudskom posadom, koristile su pogonske rakete Titan II GLV.[1]
Reference
uredi- ^ Jedini Gemini svemirski let koja nije lansiran raketom Titan II bio je ponovni let Gemini 2 za Manned Orbital Laboratory test 1966, koji je koristio Titan IIIC]]