'''Goti''' su bili jedan od germanskih naroda koji su jednim svojim plemenskim dijelom prešli sa ''[[Skandinavija|Skandinavije]]'' početkom novog računanja vremena i nastanili se u predjelu gornjeg toka rijeke ''[[Visla|Visle]]'' među ostalim germanskim plemenima šireg prostora '''Stare Germanije''' (Jordanes, "Getica"). Najraniji pisani tragovi [[antika|antičkih]] historičara pominju ih pod terminom ''Gutonen'' (got. Gutans), što se izvodi iz gotske riječi ''giutan'' = izlivati, ''gutans'' = izliveno, odabrano. Već polovinom [[2. vijek|2. stoljeća]] veći dio ovog plemena sa ostalim pridošlicama i popratnim trupama pokreće se u pravcu evropskog jugoistoka i izbija ubrzo na obale ''[[Crno more|Crnog Mora]]''. Poslije niza manjih okršaja sa [[Rimska imperija|Rimskom Imperijom]], dolazi do većeg bojnog sukoba već u prvoj polovini [[3. vijek|3. stoljeća]] i podjele ovog naroda na istočne ('''Greutungen''') i zapadne ('''Terwinger''') iz kojih se slijedom brojnih ratova i masovnih seoba evroazijskim kontinentom, trajno formiraju '''Ostrogoti''' (sjajni Goti) i '''Visigoti''' (dobri Goti) ''Ostrogoti'' bivaju [[375]]. godine pokoreni od nadirućih [[Huni|Huna]], a poslije konačnog poraza hunskih hordi bivaju primljeni od '''Rima''' kao foederati (saveznici) i po nalogu Istočnog Rima ([[Vizantija|Bizant]]) pod vođstvom '''Teoderiha''' pokoravaju Zapadni dio imperije, od čega nastaje poznato antičko '''Istočnogotsko kraljevstvo''' čija prijestonica postaje [[Ravena]], a '''Ilirija''' krajnja istočna provincija. Poslije smrti [[Teoderik]]a dolazi do napada vojske bizantskog cara [[Justinijan]]a i raspada kraljevstva godine [[550]]. ''Visigoti'' imaju više uspjeha u svojim ratnim pohodima, ali se i njihovo kraljevstvo u [[Španija|Španiji]] (Toledo) gasi pod najezdom [[Mauri|Maura]] i njihovog vojskovođe Tarika, godine [[711]].
