Verzija na dan 10 april 2007 u 20:21 uredi Hasan (razgovor \| doprinosi) Urednici 3.154 edits No edit summary ← Starija izmjena		Verzija na dan 10 april 2007 u 23:40 uredi poništi Pavone (razgovor \| doprinosi) Urednici 5.976 edits No edit summary Novija izmjena →
Red 2: '''Aleksandar Vasiljevič Solovjev''', srpski pravnik i historičar ruskog porijekla. Rođen je [[18. septembar\|18. septembra]] [[1890]]. u Kališu ([[Poljska]], tada [[Rusija]]), od oca Vasilija Fjodoroviča Solovjeva, člana apelacionog suda u [[Varšava\|Varšavi]], i majke Jelene rođ Ribnikov (kćerke poznatog etnografa i filologa Pavla Ribnikova). Godine [[1908]]. položio je maturu u VI Varšavskoj gimnaziji, nakon čega je upisao Pravni fakultet Univerziteta u ~~[[Varšava\|~~Varšavi]] gdje je najviše izučavao historiju slavenskog i ruskog prava. Diplomirao je u junu 1912. godine i stupio u državnu službu u Moskovski apelacioni sud. U isto vrijeme radio je u Moskovskom arhivu Vanjskih poslova na tezi ''Ekstradicija krivaca u međunarodnim odnosima Rusije od g. 911. do XIX veka'' Štampanje ove teze u univerzitetskom glasniku, koje je odobrio Pravni fakultet, omeo je rat. Od 1912. do 1914. studirao je slavistiku na Filozofskom fakultetu u Varšavi. Godine 1914. postao je asistent na Pravnom fakultetu, a zatim odlazi na isti položaj na moskovskom univerzitetu. Nakon [[Prvi svjetski rat\|Prvog svjetskog rata]], Solovjev emigrira i odlazi u [[Istambul]], potom [[Sofija\|Sofiju]] i [[Heidelberg\|Hajdelberg]], a konačno je 1920. došao u [[Beograd]]. Tu započinje veoma plodnu fazu pisanja o srpskom srednjovjekovnom pravu. Počeo je raditi i na Pravnom fakultetu Univerziteta u Beogradu na kojem je 1937. godine izabran za redovnog profesora. Godine [[1947]]. mu je ponuđeno mjesto dekana novosnovanog [[Pravni fakultet u Sarajevu\|Pravnog fakulteta u Sarajevu]], što je i prihvatio, te se odmah dao na posao izgrađivanja ove institucije. U [[Sarajevo\|Sarajevu]] se također posvetio i izučavanju problema iz bosanske historije, naročito prava i [[Crkva bosanska\|Crkve bosanske]] (bogumila). Svoje radove na te teme objavljivao je u [[Glasnik Zemaljskog muzeja BiH\|Glasniku Zemaljskog muzeja]], Pregledu, Prosvjetnom radniku, Istorijsko-pravnom zborniku i [[Godišnjak Društva istoričara Bosne i Hercegovine\|Godišnjaku Istorijskog društva]]. U Sarajevu je 1949. uhapšen po liniji [[informbiro]], te je proveo 18 mjeseci u zatvoru, nakon čega gubi pravo na penziju i sva ostala građanska prava. Već 1951. prinudno odlazi iz zemlje u [[Ženeva\|Ženevu]], [[Švajcarska]].

Razlika između verzija stranice "Aleksandar Solovjev"