Razlika između verzija stranice "Sven I, kralj Danske"

'''Sven I Rašljobradi''' ([[Staronorveški jezik|staronorveški]]: ''Sveinn Tjúguskegg''; [[Danski jezik|danski]]: ''Sven Tveskæg''; 960 – 3. februar 1014) bio je [[Spisak danskih kraljeva|kralj Danske]], [[Spisak engleskih kraljeva|Engleske]] i [[Spisak norveških kraljeva|Norveške]]. Njegovo ime je zapisano u [[Anglosaksonska hronika|anglosaksonskoj hronici]]. Bio je sin danskog kralja [[Harald I, kralj Danske|Haralda I Modrozubog]] i otac [[Knut II, kralj Danske|Knuta Velikog]]. Godine 985., Sven I se pobunio protiv svog oca i zauzeo prijestolje. Harald je otišao u izgnanstvo i umro je 986. godine. Sven, uz pomoć [[Jarlovi Lade|Jarlova Lade]] i [[Erik Haakonsson|Erika Haakonssona]], postaje 1000. godine postaje kralj Norveške. Neposredno prije svoje smrti 1013. godine, postaje prvi danski kralj Engleske.

Dansku krunu naslijedio od oca [[Danci#Popis kraljeva|Haralda I]]. U razdoblju između [[1003]]. i [[1012]]. godine pokrenuo u više navrata napade na [[Engleska|Englesku]], kao odgovor na pogrom [[Danci|Danaca]] u Engleskoj koji je zapovijedio engleski kralj [[Ethelred Nespremni]]. Napadi Danaca pod Svenovim vodstvom natjerali su engleskog kralja [[Ethelred II Nespremni|Ethelreda]] da izbjegne u [[Normandija|Normandiju]]. Godine [[1014]]. potpuno je pokorio [[Engleska|Englesku]], ali je njome vladao svega nekoliko sedmica budući da je umro [[3. februar]]afebruara [[1014]]. godine.

Naslijedili su ga sinovi, [[Knut Veliki]], koji je [[1016]]. godine, nakon smrti [[Edmund Željeznoboki|Edmunda Željeznobokog]], i formalno postao kralj Engleske, te [[Harald II, kralj Danske|Harald II]], koji je do [[1018]]. vladao [[Danska|Danskom]].