Razlika između verzija stranice "Kerim Lučarević"

'''Kerim Lučarević''' zvani Doktor,<ref>{{Cite web|url=https://www.bhdani.ba/portal/arhiva-67-281/158/t1586.htm|title=KERIM LUCAREVIC DOKTOR|website=www.bhdani.ba|accessdate=2019-07-24|archive-date=24. 7. 2019|archive-url=https://web.archive.org/web/20190724001243/https://www.bhdani.ba/portal/arhiva-67-281/158/t1586.htm|url-status=dead}}</ref> rođen je 1958. godine u Sarajevu. Po zanimanju je diplomirani ekonomista. Od 1990 god. bio je poslanik u Gradskom vijeću Sarajeva. Prije [[Rat u Bosni i Hercegovini|rata u Bosni i Hercegovini]] 1992. godine, bio je u rukovodećem kadru [[UNIS|UNIS Holdinga]]. Aktivno se uključuje u odbranu BiH i jedan je od osnivača [[Patriotska liga|Patriotske lige]]. Od 1992. do 1993. bio je na funkciji Komandanta Vojne policije R BiH, zatim Načelnik Vojne bezbjednosti. Vojna policija je učestvovala u svim akcijama odbrane Sarajeva. Jedna od najpoznatijih i najvažnijih akcija Lučarevićeve jedinice je zaustavljanje izvlačenja oružja [[JNA]] iz kasarne "Jusuf Džonlić" u Nedžarićima. U toj akciji je zaplijenjeno 163 kamiona s oružjem i municijom, kojom je kasnije odbranjen Grad. Sredinom juna 1992. godine Lučarević i njegova jedinica su ušli u sarajevsko naselje [[Dobrinja (Sarajevo)|Dobrinja]] preko brda [[Mojmilo (naselje)|Mojmilo]]. Tu su učestvovali u odbrani i deblokadi Dobrinje, Mojmila i Olimpijskog naselja tokom koje je uništeno 10 tenkova i 32 transportera od čega je uzeto 9 transportera i jedan tenk koji su kasnije korišteni za odbranu. Poslije rata Lučarević se istakao kao jedan on najžešćih opozicijskih političara u BiH. 1995. imenovan za direktora [][Energokomerc]]a, zatim za direktora [[Energopetrol]]a. U toku njegovog četverogodišnjeg mandata je zaposleno 500 radnika, prevashodno demobilisanih boraca, otvoreno 36 pumpi i napravljen hotel Maršal na [[Bjelašnica|Bjelašnici]]. Od 1996. je bio poslanik u Kantonalnoj skupštini, a od 2006. poslanik u Federalnom parlamentu. Osam godina bio član [[Olimpijski komitet Bosne i Hercegovine|Olimpijskog komiteta BiH]], osam godina bio je predsjednik Federalnog saveza dizača tegova, član Skupštine sportskog[[Sportsko društvo Sarajevo|Sportskog društva Sarajevo]], član uprave [[Džudo klub Sarajevo|Džudo kluba Sarajevo]]. Pored političkih i poslovnih aktivnosti Lučarević je i autor dva ratna romana; ''Bitka za Sarajevo'' koji je preveden na sedam jezika i knjigu ''Osuđeni na pobjedu''.