Razlika između verzija stranice "Titanij"
| [pregledana izmjena] | [pregledana izmjena] |
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
→Dobijanje: zatvorena zagrada |
→Dobijanje: ijekavica |
||
Red 215:
Pošto se ne može lahko proizvesti [[redoks reakcija|redukcijom]] [[titanij-dioksid]]a,<ref name="Stwertka1998"/> metalni titanij se dobija redukcijom [[Titanij-tetrahlorid|TiCl<sub>4</sub>]] sa metalnim [[magnezij]]em u Krollovom procesu. Složenost ove ''serijske proizvodnje'' u Krollovom procesu opravdava se relativno visokom vrijednošću titanija na [[tržište|tržištu]],<ref name="Barksdale1968p733">{{harvnb|Barksdale|1968|p=733}}</ref> iako je Krollov proces donekle jeftiniji od Hunterovog procesa.<ref name="Roza2008p9"/> Da bi se dobio TiCl<sub>4</sub> neophodan za Krollov proces, dioksid se mora podvrgnuti karbotermičkoj redukciji u prisustvu [[hlor]]a. U tom procesu, gasoviti hlor se propušta iznad užarene smjese rutila ili ilmenita uz prisustvo [[ugljik]]a. Nakon temeljitog pročišćavanja putem frakcionalne destilacije, TiCl<sub>4</sub> se reducira pri 800 °C pomoću istopljenog magnezija u atmosferi internog gasa [[argon]]a.<ref name="TICE6th"/> Dalje se metalni titanij čisti van Arkel-de Boerovim procesom, koji uključuje termalno raspadanje titanij-tetrajodida.
U posljednje vrijeme razvijen je metod serijske proizvodnje zvani ''FFC Cambridge proces'',<ref name="Farthing"/> u kojem se koristi prah titanij-dioksida (rafinirani oblik rutila) kao sirovinska baza a dobija se metalni titanij u obliku spužve ili praha. Ovaj proces zahtijeva nekoliko koraka manje od Krollovog procesa i oduzima manje vremena.<ref name="Roza2008p23">{{harvnb|Roza|2008|p=23}}</ref> Ako se u procesu
Uobičajene legure titanij dobijaju se redukcijom. Primjeri takvih legura su kuprotitanij (reducira se rutil uz dodatak [[bakar|bakra]]), ferougljični titanij (reducira se ilmenit sa [[koks]]om u električnoj peći) te manganotitanij (rutil sa [[mangan]]om ili njegovim oksidima).<ref name="TI_Encarta2005"/>
| |||